بررسي اقتصاد مقاومتي از منظر رهيافت گفتماني

اقتصاد مقاومتي يك اقتصاد با مولفه هاي اقتصاد اسلامي است و در برگيرنده ي تجارب بومي ملت ايران از وابستگي به قدرت هاي استكباري در پيش از انقلاب اسلامي تا استقلال در عرصه هاي اقتصادي، سياسي، فرهنگي و نظامي در دهه اخير است.اقتصاد مقاومتي به عنوان رويكرد و مدلي بر مبناي توجه به فرهنگ و ارزش هاي بومي، شرايط اقتصادي جامعه و وضعيت نظام بين الملل مورد تاكيد قرار گرفته است.پس از انقلاب اسلامي، دولت هاي متعددي در ايران ظاهر شده و به روي كار آمده اند و هر كدام رويكردهاي مديريتي متفاوتي را ارائه كرده اند، اما همواره عرصه هاي اقتصادي جامعه نيازمند يك گفتمان و تحول جديد بر مبناي آموزه هاي اسلامي و بومي بوده است.برخي اعتقاد دارند كه اقتصاد مقاومتي همان انقلاب اقتصادي مورد انتظار جامعه ايراني است كه سياست هاي كلي آن از سوي مقام معظم رهبري ابلاغ گرديده است.محورهاي گفتمان اقتصاد مقاومتي توجه به نخبگان، حمايت از توليد ملي، بهبود فضاي كسب و كار، توجه به اقتصاد دانش بنيان، آزاد سازي اقتصادي، كاهش وابستگي به نفت و...مي باشد كه بر اساس اين محورها به دنبال اين پاسخ هاي مي باشد كه چگونه اقتصاد مقاومتي بر اساس رهيافت گفتمان بايد عمل كند؟آيا با استفاده از رهيافت گفتمان نتيجه بهتري بدست مي آورد؟ و موانعي كه در اين مسير وجود دارند كدامند؟ كه با مروري بر بيانات چند ساله اخير رهبر انقلاب نشان مي دهد كه از منظر ايشان، آرمان هاي انقلاب اسلامي و اهداف جمهوري اسلامي تنها از راه تبديل شدن به گفتمان محقق مي شود.توسعه اقتصادي و يا سياسي يك كشور بدون توجه به مفاهيم فرهنگي و گفتمان سازي مباني آن امكان پذير نيست..اين مقاله سعي دارد با استفاده از روش تحليلي –توصيفي و بهره گيري از نظريه گفتمان به مفصل بندي اقتصاد مقاومتي در كشور بپردازد.