مدل سازي پيش بيني تاثير تغييرات اقليمي بر نوسانات سطح سفره هاي آب زيرزميني تا سال 2050 با استفاده از GIS مطالعه موردي : دشت ابركوه يزد

اثرات تغییرات اقلیمی بر بسیاری از سیستم های طبیعی به اثبات رسیده است. مدل های گردش عمومی (GCM) آینده گرمتری برای كره زمین پیش بینی می كند. وقوع چنین شرایطی می تواند فرآیندهای هیدرولوژیكی را تحت تأثیر قرار داده و بر منابع آب زیرزمینی در سطح یك حوضه آبریز تغییراتی را ایجاد نماید. بر این اساس و به منظور مدیریت بهینه آبخوان‌, تهیه مدل‌هایی كه بتوانند وضعیت آبخوان را با توجه به تغییر اقلیم پیش‌بینی كند, ضروری به نظر می رسد. به منظور بررسی تأثیر تغیرات اقلیمی بر نوسانات سطح سفره آب زیرزمینی آبخوان دشت ابركوه و پیش بینی تراز سطح آب در سال 2050 از داده های سطح آب چاههای مشاهده ای موجود در دوره 1391-1381 استفاده گردیده است. بررسی هیدروگراف واحد دشت در این بازه زمانی بیانگر سیر نزولی تراز سطح آب در این آبخوان است. همچنین این روند نزولی هیدروگراف با كاهش بارندگی, افزایش دما و نیز افزایش برداشت از آب زیرزمینی همراه بوده است. لذا در طول این دوره زمانی با قراردادن تراز سطح آب به عنوان متغیر وابسته و عوامل بارش, دما و برداشت از سفره آب به عنوان متغیرهای مستقل و برقراری مدل سری زمانی, تشخیص داده شد كه مدل ARIMA(010) برای 12 حلقه از چاههای مشاهده ای منطقه با مقدار R-Squared (0.9), Stationary R-Squared (0.71) و) RMSE (0.08 مناسب می باشد. نتایج در پیش بینی تراز سطح آب زیرزمینی برای سال 2050 با فرض ثابت ماندن مقدار برداشت, بیانگر افت سطح آب زیرزمینی منطقه با مدلهای اقلیمی مختلف شامل MRI-CGCM3،MPI-ESM-LR و CCSM4 تحت دو سناریو RCP2.6 و RCP8.5 است. لذا با توجه به محدودیت منابع و افت سطح آب در سالهای آتی, تصمیم گیری برای مدیریت آب زیرزمینی در محدوده دشت ابركوه الزامی است