رابطه ميان ويژگي هاي شخصيتي با رفتارهاي انحرافي كاركنان (مورد مطالعه: بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران)

در عصر حاضر نيروي انساني كليدي ترين عنصر سازماني محسوب مي شود. لذا ويژگي هاي شخصيتي انسان ها به عنوان عامل مهم جدانشدني از شخصيت آنـان، تاثير بسزايي بر خلق و خو، ادراك، رفتار و فعاليت هاي آنان در سازمان دارد. پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه بين ويژگي هاي شخصيتي با رفتارهاي انحرافي كاركنان در بانك مركزي جمهوري اسلامي ايران انجام گرفته است. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و از لحاظ نحوه گردآوري اطلاعات توصيفي– پيمايشي است. جامعه آماري پژوهش كليه كاركنان بانك مركزي بودند كه از ميان آنها تعداد 348 نفربه روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب گرديد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه ويژگي هاي شخصيتيNEO و پرسشنامه رفتارهاي انحرافي گل پرور و همكاران (1390) مي باشد. مقدار آلفاي كرونباخ براي بررسي پايايي پرسشنامه ها به ترتيب برابر 734 /0 و 823 /0 به دست آمدند. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از مدل سازي معادلات ساختاري، آزمون رگرسيون و همبستگي پيرسون در محيط نرم افزار LISRELوSPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد بين پنج بعد ويژگي شخصيتي (روان رنجورخويي، برون گرايي، تجربه پذيري، هم سازي و وظيفه شناسي) با رفتارهاي انحرافي كاركنان رابطه معناداري وجود دارد. نتايج نشان داد كه افراد با صفات شخصيتي روان رنجورخويي و هم سازي تمايل بيشتر به درگير شدن در رفتارهاي انحرافي دارند. نتايج ديگر نشان داد كه ويژگي-هاي شخصيتي برون گرايي، هم سازي و وظيفه شناسي پيش بيني كننده خوبي براي متغير رفتارهاي انحرافي مي باشند.