تاثير فلات زدگي بر عملكرد شغلي با نقش ميانجي سلامت روان كاركنان (مورد مطالعه: سازمان تامين اجتماعي شهر اهواز)

هدف پژوهش حاضر تعيين تاثير فلات زدگي شغلي بر عملكرد كاركنان با ميانجيگري سلامت روان مي باشد. تحقيق حاضر بر اساس هدف كاربردي و برحسب نحوۀ گردآوري داده ها از نوع تحقيقات توصيفي به شمار مي‌آيد؛ همچنين از حيث ارتباط بين متغيرهاي تحقيق از نوع علّي است. جامعه آماري اين تحقيق را 321 نفر از كاركنان، 6 شعبه سازمان تامين اجتماعي در كلان شهر اهواز تشكليل مي‌دهد، كه به دليل كوچك بودن جامعه، كل جامعه مورد آزمون و بررسي قرار گرفت. به منظور سنجش متغيرهاي تحقيق نيز از پرسشنامه استاندارد فلات شغلي ميليمن (1992) و باردويك (1988)، سلامت روان گلدبرگ و هيلر (1970) و عملكرد شغلي هرسي و گلداسميت (2002) استفاده شده است. در كل 321 پرسشنامه توزيع شد و به همين تعداد نيز پرسشنامه معتبر از پاسخ دهندگان جمع آوري گرديد. تجزيه و تحليل داده ها در دو سطح آمار توصيفي و استنباطي با استفاده از نرم افزارهاي آماري SPSS و Amos صورت گرفته است. نتايج تجزيه و تحليل پرسشنامه نشان داد كه فلات زدگي شغلي بر عملكرد كاركنان با ميانجيگري سلامت روان تاثير معنادار و معكوس دارد.