بررسي تصميم گيري مديران و توانمندسازي كاركنان

اين مقاله كه با هدف بررسي تصميم گيري مديران و توانمندسازي كاركنان مي باشد به روش علمي مروري تهيه گرديده است. مطالعه فرايندهاي تصميم گيري بحث تازه اي به شمار نمي آيد. در طي سالهاي اخير تحقيقات متعددي در رشته ها و حوزه هاي مختلف پيرامون مقوله تصميم گيري انجام گرفته كه در نتيجه آن تا كنون طبقه بندي هاي متعددي در رابطه با سبكها و مدلهاي تصميم گيري توسط صاحبنظران ارائه شده است. تصميم گيري هسته اصلي برنامه ريزي را تشكيل مي دهد. بر اين اساس نحوه برخورد و واكنش مديران در هنگام مواجهه با شرايط تصميم گيري بيانگر سبك تصميم گيري آنها مي-باشد. توانمند سازي كاركنان يكي از تكنيكهاي نوين و موثر براي افزايش بهره وري كاركنان و استفاده بهينه و بهره گيري از ظرفيت و توانايي فردي و گروهي آنها در راستاي بهره وري و اهداف سازماني است. توانمندسازي مترادف با قدرت، غني سازي شغلي، مشاركت كاركنان و تفويض اختيار اختيار مي باشد و برخي آن را متمايز از آنها ارزيابي مي كنند. بنابراين در اين مقاله نخست، به مفهوم تصميم گيري و سطوح آن، انواع تصميم گيري برمبناي اطلاعات موجود و گامهاي تصميم خواهيم پرداخت، در ادامه به مباحث رويكردهاي تصميم گيري و تصميم گيري گروهي مي پردازيم، سپس به مفهوم توانمندسازي و فرايند آن، استراتژيهاي توانمندسازي و انواع مرزهاي تواناسازي خواهيم پرداخت، در ادامه مباحث مزاياي توانمندسازي نيروي انساني و عوامل موثر بر توانمندسازي ارائه مي شوند، در پايان به جمع بندي و نتيجه گيري از مباحث نيز مي پردازيم.