بررسي رابطه كارآفريني درون سازماني با رشد سازماني ؛ مورد مطالعه: شركت هاي كوچك و متوسط شهرك هاي صنعتي بوعلي و بهاران همدان

اساسا سازمان هاي كارآفرين ساختاري ارگانيك دارند كه مشخصات آن عبارتند از: غير متمركز بودن، غير رسمي بودن، عمودي و افقي بودن ارتباطات، در انحصار نبودن اطلاعات، گروهي بودن كارها، كنترل سهل گير و غير رسمي، داشتن كاركنان توانمند. لذا سازمان‌هاي امروزي بايد انقلابي در اذهان مديران و كاركنان خود به وجود آورند. از جمله كارهاي اثربخش دولت ها براي رويارويي با اين چالش ها، توسل به كارآفريني است. آنها بايد شرايطي را فراهم كنند تا همه كاركنان روحيه كارآفريني پيدا كنند و بتوانند به راحتي، مستمر و بطور فردي يا گروهي فعاليت‌هاي كارآفريني خود را به اجرا درآورند همچنين يكي از مراحل چرخه عمر مرحله رشد و بالندگي سازماني است. در اين جا سازمان بايد سياست هايي را تعريف كند كه بتواند سهم بيشتري از بازار را براي خو د به دست آورد. مسئله و مشكل اساسي سازمان در اين مرحله آن است كه بايد جهت يافتن مشتريان بيشتر و به دست آوردن موقعيت مناسب تر در بازار چاره انديشي نمايددر اين پژوهش با استفاده از بررسي كارآفريني درون سازماني به عنوان متغير مستقل و رشدسازماني به عنوان متغير وابسته به بررسي رابطه عوامل سازماني با كارآفريني درون سازماني و رشد سازماني در شركت‌هاي كوچك و متوسط شهرك‌هاي صنعتي بوعلي و بهاران همدان پرداخته مي‌شود. جامعه آماري تحقيق شركت هاي كوچك و متوسط شهرك‌هاي صنعتي بوعلي و بهاران همدان كه تعداد 248 شركت مي باشند، است كه يكي از مديران ارشد (مديرعامل، مدير امورمالي، مدير بازاريابي و فروش، مدير توليد و ...) اين شركت ها جهت پاسخگويي به روش سرشماري انتخاب گرديدند. نتايج تحقيق نشان داد كه ويژگي هاي سازماني با كارآفريني درون سازماني رابطه معني داري دارند و همچنين كارآفريني درون سازماني نيز منجر به رشد سازمان مي‌شود.