بررسي اشتراك دانش در اعضاي انجمن‌ علمي كتابداري و اطلاع‌رساني ايران

هدف: انجمن‌هاي علمي به‌عنوان گروه‌هايي آموزشي و پژوهشي در مسير حركت به‌سوي مديريت مؤثر دانش و همچنين ايجاد فضايي براي اشتراك دانش فعاليت مي‌كنندبر همين اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسي رفتار اشتراك دانش اعضاي انجمن‌هاي علمي كتابداري و اطلاع‌رساني ايران انجام پذيرفته است. روش‌شناسي: روش انجام اين پژوهش پيمايش تحليلي و ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه است. جامعه اين پژوهش را كليه اعضاء انجمن‌ علمي كتابداري و اطلاع‌رساني ايران تشكيل مي‌دهند كه به‌صورت تصادفي ساده نمونه‌گيري شده‌اند (130 نفر). جهت تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار spss 20 استفاده‌شده است. يافته¬ها: نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد كه وضعيت رفتار اشتراك دانش اعضاي انجمن‌هاي علمي كتابداري و اطلاع‌رساني ايران در سطحي متوسط قرار دارد (75/56 درصد). ديدگاه جامعه پژوهش نسبت به اشتراك دانش در حد خيلي زياد (25/81 درصد)، تمايل براي به اشتراك‌گذاري دانش در حد خيلي زياد (25/83 درصد)، انگيزه دروني در حد خيلي زياد (45/79 درصد)، ارتباطات آنان به‌منظور به اشتراك‌گذاري دانش در حد خيلي زياد (5/ 81 درصد)، اعتماد به يكديگر در حد متوسط (14/55 درصد)، مهارت در كاربرد فناوري‌ها در حد زياد (45/69 درصد) و همكاري‌ها به‌منظور به اشتراك‌گذاري دانش در حد زياد (81/67 درصد) است. نتيجه گيري: از ديدگاه اعضاي انجمن‌هاي علمي كتابداري و اطلاع‌رساني ايران، بسترهاي پست الكترونيك، كارگاه‌هاي آموزشي، هم‌انديشي‌ها و نشست‌هاي علمي و نشريات تخصصي به‌عنوان مناسب‌ترين بسترهاي اشتراك دانش مطرح گرديد. بسترهاي اشتراك دانش توسط انجمن‌ها و دانشگاه‌هاي ذي‌ربط به‌طور متوسط فراهم گرديده است و بين بسترهاي فراهم‌شده توسط آن‌ها و بسترهاي مناسب از ديدگاه اعضاي انجمن‌هاي علمي كتابداري و اطلاع‌رساني ايران تا حدودي فاصله وجود دارد.