تاثير عضويت در انجمن ها و ارتباطات اجتماعي فرد بر ميزان مطالعه غير درسي: مطالعه موردي دانشجويان دانشگاه پيام نور شيراز

زمينه: براي رسيدن به توسعه فرهنگي راه هاي گوناگوني وجود دارد، يكي از راه هاي اصلي توسعه فرهنگي، توسعه فرهنگ مطالعه مي باشد. اخيرا بسياري از پژوهشگران در بررسي شاخص هاي توسعه، ميزان كتابخواني را يكي از شاخص هاي توسعه تلقي مي كنند. چرا كه مطالعه نقش بسزايي در بالا بردن آگاهي و دانش افراد دارد و از عناصر اصلي توسعه در هر جامعه اي انسان هاي آگاه و باسواد مي باشد. هدف: هدف اين پژوهش تاثير عضويت در انجمن ها و ارتباطات اجتماعي فرد بر مطالعه غير درسي در بين دانشجويان دانشگاه پيام نور شيراز بود. روش: روش اين پژوهش، پيمايشي است. جامعه آماري كليه دانشجويان دانشگاه پيام نور شيراز بود. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه و تجزيه و تحليل داده ها در دو سطح توصيفي و استنباطي با استفاده از بسته نرم افزاري علوم اجتماعي (SPSS) صورت گرفته است. يافته ها: آزمون فرضيه ها نشان مي دهد كه گرايش دانشجويان به مطالعه با دسترسي به كتاب و كتابخانه رابطه معني داري وجود دارد. همچنين با عضويت در انجمن يا تشكلي خاص رابطه معني داري وجود دارد ولي بين بالا بودن ارتباطات اجتماعي فرد و ميزان مطالعه غيردرسي رابطه معني دارد وجود ندارد. همچنين مهمترين مشكلات دانشجويان براي مطالعه بـه ترتيب عبارتنـد از: كمبود مراكز فرهنگي و كتابخانه ها، كمبود كتاب هاي مناسب و دلخواه آنان، مسايل مالي و گراني، نداشتن علاقه و انگيزه براي مطالعه مي باشد. كاربردهاي احتمالي: با استفاده از نتايج آن دانشگاهها و مسئولين فرهنگي مي توانند در جهت تقويت انجمنهاي علمي و چگونگي گذران اوقات فراغت اين گروه از جامعه برنامه ريزي كنند. اصالت و ارزش: نتايج نشان داد كه عضويت در انجمن يا تشكلي علمي منجر به افزايش ميزان مطالعه فرد مي شود همچنين در دسترس بودن كتاب و كتابخانه نيز در افزايش ميزان مطالعه تاثير دارد ولي با افزايش ميزان ارتباطات اجتماعي فرد مانند گذران اوقات با دوستان و غيره در كم شدن ميزان مطالعه فرد تاثير داشته است.