بررسي تأثير حساسيت مالياتي برآوردي، معيار بدهي مالياتي و تغييرات نرخ ماليات بر نسبت اهرم مالي شركت‌ها

هدف اين پژوهش، بررسي تاثير حساسيت مالياتي برآوردي، معيار بدهي مالياتي و تغييرات نرخ ماليات بر نسبت اهرم مالي شركت‌ها است. بدهي‌ها نشان دهنده معياري در جهت كاهش ميزان ماليات برآوردي شركت‌ها مي‌باشند. هنگامي كه ميانگين ماليات پرداختي شركت‌ها بر مبناي نسبت بدهي‌ها محاسبه شود: دو حالت را بايد مد نظر قرار داد. اول اينكه بدهي‌هاي واقعي شركت‌ها مد نظر قرار گرفته شود و دوم اينكه ماليات برآوردي در راستاي ميانگين ماليات‌هاي برآوردي سال‌هاي گذشته بعلاوه نرخ رشد معقول باشد. چرخه عمر برخي از شركت‌ها نشان مي‌دهد كه تغييرات ماليات بر درآمد شركت تابع عوامل مختلفي مانند معيار بدهي مي‌باشد همچنين نسبت اهرم مالي عاملي اساسي در جهت بقاي عمر شركت‌ها محسوب مي‌شود‌، بنابراين ممكن است حساسيت‌هاي مالياتي طي زمان بر مبناي چرخه تجاري محاسبه شده و همچنين تغييرات نرخ ماليات نيز بر مبناي برآوردي از شاخص ماليات هدف باشد. معمولاً با افزايش حساسيت مالياتي، ميزان بهره نيز افزايش پيدا مي‌كند. نتايج مطالعات قبلي در ارتباط با نوسانات اهرم مالي نشان از آن دارد كه با افزايش حساسيت مالياتي، ميزان چرخش اهرم مالي نيزكاهش مي‌يابد. اين پژوهش از نوع مطالعه كتابخانه‌اي و تحليلي- علمي بوده و مبتني بر تحليل داده‌هاي تابلويي (پانل ديتا) است. نتايج تحقيق در ارتباط با تاييد فرضيه اول پژوهش نشان از آن داشت كه بين حساسيت مالياتي برآوردي و نسبت اهرم مالي شركت‌ها رابطه معنادار و معكوسي وجود دارد. همچنين با توجه به تجزيه و تحليل‌هاي صورت گرفته در ارتباط با تاييد فرضيه دوم پژوهش به اين نتيجه رسيديم كه بين معياربدهي مالياتي و نسبت اهرم مالي شركت‌ها رابطه معنادار و مستقيمي وجود دارد. در نهايت با توجه به تجزيه و تحليل‌هاي صورت گرفته در ارتباط با تاييد فرضيه سوم پژوهش به اين نتيجه رسيديم كه بين تغييرات نرخ ماليات و نسبت اهرم مالي شركت‌ها رابطه معنادار و مستقيمي وجود دارد.