شناسايي و اولويت بندي شاخص هاي مديريت برمنابع انساني از ديدگاه اسلام (قرآن ، نهج البلاغه و روايات)

شيوه‌هاي مديريت و رهبري تابعي از ارزش‌هاي حاكم بر بافت سازنده يك جامعه يا تمدن مي‌باشد. از همين رو چگونگي ماهيت عناصر تشكيل دهنده در جامعه، خود شيوه خاصي از مديريت را اقتضا مي‌كند. با عنايت به لزوم حاكميت ارزش‌هاي الهي در سازمان‌هاي اسلامي، لازم است تا شيوه خاص مديريت اسلامي نيز در آنها اجرا گردد تا به موفقيت‌هاي منحصر به فرد خود، كه همان تعالي انساني مي‌باشد، دست يابند. در راستاي نيل به اين هدف و يافتن الگويي براي مطالعات مديريت اسلامي، با انجام مطالعات كتابخانه اي و منابع در دسترس با شيوه كيفي و كمي به روش تحليل محتوي و استفاده از پرسش نامه و نظر خبرگان، به پيشنهاد مدلي جامع براي شناسايي و الويت بندي شاخص هاي مديريت بر منابع انساني از ديدگاه اسلام پرداخته شده است. اين تحقيق پس از بيان نظريات و ديدگاههاي مختلف اسلامي اعم از قرآن،نهج البلاغه،آيات و روايات ائمه معصومين از شاخص هاي مديريت بر منابع انساني و جمع بندي و الويت بندي آنها، در پاسخ به سئوال چيستي شاخص ها، به ارائه يك مدل مفهومي مي پردازد.