بررسي عوامل دروني مؤثر بر ناكارايي سرمايهگذاري با تاكيد بر درماندگي مالي

امروزه، اندازه گيري ميزان ورشكستگي مالي سازمان ها از اهميت بسياري برخوردار است؛ زيرا شكست هزينه هاي مستقيم و غيرمستقيم بسياري را براي ذينفعان به همراه دارد. يكي از متغيرهايي كه ارتباط نزديكي با ورشكستگي مالي سازمان ها دارد، كارايي سرمايه گذاري مي باشد. در اين تحقيق، به بررسي رابطه ميان ورشكستگي مالي با كارايي سرمايه گذاري شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مي باشد. جامعه آماري پژوهش حاضر، شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. قلمرو زماني پژوهش نيز يك دوره زماني 8 ساله از سال 1386 الي 1393 مي باشد. نتايج حاصل از بكارگيري آزمون همبستگي بيانگر وجود رابطه معنادار ميان اكثر متغيرهاي تحقيق با يكديگر بود. ضمن اينكه رابطه ميان نسبت سود عملياتي، رشد فروش، نسبت جريان وجوه نقد عملياتي و اندازه شركت با ورشكستگي مالي منفي بود. همچنين در ميان اجزاي كارايي سرمايه گذاري نيز، نسبت جريان وجوه نقد عملياتي به عنوان مهمترين بعد انتخاب شد.