سازمان يادگيرنده و يادگيري سازماني در مديريت آموزشي

يادگيري سازماني و سازمان يادگيرنده از اصطلاحاتي هستند كه كه بيش از دو دهه از طرح آن توسط گريس آرجريس نظريه پرداز بزرگ عرصه مديريت وپدر يادگيري سازماني مي گذرد. يادگيري سازماني، توانايي سازمان ، به عنوان يك كل براي كشف خطاها و اصلاح آن ها وسازمان يادگيرنده حلقه مكمل انواع يادگيري فردي،گروهي، ميان گروهي و سازماني است .هدف اين مقاله توصيف سازمان يادگيرنده و يادگيري سازماني در مديريت آموزشي مي باشد.روش جمع آوري اطلاعات كتابخانه اي و به روش توصيفي به موضوع پرداخته شده است . نتايج بدست آمده نشان از آن دارد كه سازمان ها در طول زمان مي آموزند، تغيير مي كند و عملكردهايش متحول مي شوند . و موفّقيتشان ، بستگي به توان يادگيرندگاني دارد كه درگير فرآيند يادگيري دائمي هستند. همچنين سازمان ها براي اينكه بتوانند خود را در محيط متغيير امروزي حفظ نمايند، نياز دارند از ساختارهاي ساكن و غير پويا خارج شده و به سمت سازمان هاي يادگيرنده پيش روند با دگرگوني ها و تحولات هماهنگ شوند و به يادگيري به عنوان پديده اي ارزشمند بنگرند