مطالعه‌ي كارايي و اثربخشي بر بهره‌وري منابع انساني از طريق استراتژي‌هاي توانمندسازي

اين تحقيق از نظر هدف از نوع تحقيقات كاربردي محسوب گرديده و براساس روش گردآوري داده‏ها يك پژوهش توصيفي- علّي (غير آزمايشي)، از شاخه‏ تحقيقات ميداني مي‏باشد. جامعه آماري متشكل از 1360 نفر از كاركنان بيمارستان گلستان اهواز بود، حجم نمونه مورد بررسي به صورت تصادفي و با استفاده از فرمول نمونه‏گيري كوكران، 300 نفر انتخاب گرديد. تجزيه و تحليل داده‏ها، با استفاده از نرم‏‏افزار SPSS و LISREL محاسبه شد، جهت جمع‏آوري داده‏ها نيز از پرسشنامه استاندارد بهره‌وري منابع انساني و استراتژي‌هاي توانمندسازي استفاده گرديد. به منظور ارزيابي تاثير استراتژي‌هاي توانمندسازي بر بهره‌وري منابع انساني از رگرسيون خطي و معادلات ساختاري استفاده شد. با استفاده از تحليل عاملي تأييدي، روايي مدل تحقيق مورد تأييد قرار گرفت. نتايج حاصل حاكي از تأييد فرضيه‏ اصلي پژوهش مبني بر تاثير استراتژي‌هاي توانمندسازي بر بهره‌وري منابع انساني بود. همچنين نتايج نشان داد كه، استراتژي‏هاي توانمندسازي بر كارايي منابع انساني، اثربخشي منابع انساني تاثير مثبت و معنادار دارد. بنابراين از طريق تقويت استراتژي‌هاي توانمندسازي مي‌توان به افزايش بهره‌وري منابع انساني در بيمارستان گلستان اهواز اقدام نمود.