يادگيري زدايي در سازمانها

مفروضه حاكم بر اذهان محققان حوزه تغيير و تحول سازماني دلالت بر اين نكته دارد كه سازمان يادگيرنده نتيجه و برآيند فرآيند يادگيري سازماني است . بر اين اساس ، سازمان يادگيرنده سازماني است كه در آن فرايند يادگيري سازماني جاري باشد . اعتقاد بر اين است كه سازمان يادگيرنده علاوه بر فرايند يادگيري سازماني از فرايند يادگيري زدايي سازماني نيز تاثير مي پذيرد . اگر چه اين دو مفهوم به لحاظ ماهيت نظري مستقل از يكديگر هستند اما هدف هر دو تغيير و بهبود سازماني و ايجاد سازمان يادگيرنده است . همزمان با تغيير روشهاي اجتماعي ، دانش نيز توسعه مي يابد و همزمان دانش قبلي كهنه مي شود . نگراني سازمان ها در دهه هفتاد ، چگونه خوب ياد گرفتن بود ، در دهه نود چگونه سريعتر و بيشتر ياد گرفتن و در حال حاضر چالش اصلي چگونه يادگيري زدايي كردن است . يادگيري زدايي راههايي براي ايجاد تغيير فردي و سازماني هستند و يادگيري زماني انجام مي شود كه يادگيري زدايي رخ داده باشد . در اين مقاله سعي شده است ضمن ارائه تعاريف و پيشينه يادگيري زدايي به ابعاد مختلف آن در سازمان ها و نيز رويكرد هايي كه در قبال اين فرايند در سازمان ها مي توان اخذ نمود اشاره كرد .