آزمون نسبت واريانس‌ها بر اساس اطلاعات دوربين كنترل نامحسوس

در آزمون فرضيه‌ها ممكن است با مواردي روبرو شويم كه داده‌ها بصورت نادقيق / فازي ثبت شده باشند. در چنين مواردي، روش‌هاي كلاسيك آزمون فرضيه‌ها كارايي نداشته و نياز به تعميم دارند. در حل مسئله‌ي آزمون فرضيه‌ها بر اساس داده‌هاي فازي، ابهام داده‌ها باعث بوجود آمدن آماره آزمون فازي-مقدار و سپس سبب مبهم شدن p-مقدار مي‌شود. اين مقاله محاسبه‌ي p-مقدار فازي مبتني بر داده‌هاي فازي با استفاده از اصل گسترش را بررسي كرده است. با توجه به اينكه p-مقدار پركاربردترين / متداول‌ترين روش آزمون فرضيه‌ها در بين كاربران علوم مختلف به شمار مي‌آيد، در اين مقاله رويكرد p-مقدار فازي براي آزمون نسبت واريانس‌ها، در قالب يك مطالعه موردي به‌كار گرفته شده است. در اين مقاله اطلاعات مستخرج از يك دوربين كنترل نامحسوس سرعت، بر اساس دو استراتژي (يكي ثبت داده‌هاي دقيق و ديگري ثبت داده‌هاي نادقيق) ذخيره و پس از تحليل داده‌ها مبتني بر مفهوم p-مقدار، به ترتيب منجر به تصميم‌گيري دقيق و نادقيق شده است.