تعيين پيمانه بازبهنجارش در رهيافت هاي اختلالي QCD براي نابودي جفت الكترون- پوزيترون

Renormalization scale setting in P-QCD approaches for electron-positron annihilation

با استفاده از اصل حداكثر همديسي در نظريه QCD اختلالي مي توان هر مشاهده پذير را بر حسب بخش هاي همديس و نا همديس ضرايب بسط تفكيك كرد. تمام جملات وابسته به ضرايب تابع بتاي QCD يعني كه ناهمديس ناميده مي شود را مي توان در ثابت جفت شدگي جذب كرد. در اينصورت در هر مرتبه مي توان يك پيمانه انرژي منحصر به فردي را به دست آورد . با انتخاب هاي مناسب از پيمانه انرژي در مرتبه هاي مختلف، نتيجه نهايي براي مشاهده پذير در هر مرتبه تقريب مستقل از انتخاب اوليه براي طرح وپيمانه بازبهنجارش خواهد شد در ادامه رهيافت ديگري مبتني بر رهيافت گروههاي كامل بازبهنجارش بهبود يافته را به كار مي بريم. در اين رهيافت، تمام جملات اختلالي مستقل ازنوع طرح بازبهنجارش هستند. در واقع هر جمله بازسازي شده در اين رهيافت شامل يك باز جمع زني از تعداد نامتناهي جمله ها در هر مرتبه معين از اختلال مي باشد . در اين مقاله اين دو رهيافت را براي براي مشاهده پذير در مقياس آزمايشگاهي بررسي و نتايج را با هم مقايسه مي كنيم.

Using the principle of maximum conformality in perturbative QCD each observable can be divided to conformal and nonconformal parts. All nonconformal -dependence terms can be absorbed in running coupling constant. Therefore we can obtain a unique scale at each order. Choosing the proper scales, the final result for observable is independent of initial choice of renormalization scale and scheme. In continuation we use complete renormalization group improvement approach. In this approach, all perturbative terms are scheme independent. In fact each term in this approach involves a resummation of infinite terms at specified order. In this article we examine these two approaches for observable at and compare the results with each other.