اعجاز كيهان شناسي قران درارائه مدل توسعه يابنده از جهان

قرآن كريم براي بيان قدرت خداوند متعال به آفرينش جهان مادي و برخي ويژگي‌هاي آن اشاره مي كند. اين كتاب آسماني در آيه30 سوره انبياء، به مرحله‌اي از آفرينش اشاره دارد كه آسمان‌ها و زمين بسته بودند و خداوند آن را باز كرده و بنا بر آيه 47 سوره ذاريات، آسمان و زمين هنوز در حال گسترش است و بنابر آيه 67 سوره زمر در پايان جهان، آسمان‌ها درهم پيچيده شده و به حالت اوليه آفرينش برمي‌گردند. كيهان‌شناسان با بهره‌گيري از ابزارها و شيوه‌هاي تجربي، مدل‌هاي گوناگوني را براي جهان مادي ارائه داده‌اند. بنابر برخي مدل‌ها، [همچون جهان ايستاتيك] جهان مادي شكلي ثابت دارد و نماي كلي آن تغيير نمي كند. در مقابل، مدل مهبانگ كه از آن با عنوان مدل استاندارد نيز ياد مي‌شود ادعا مي‌كند كه جهان مادي از باز شدن انفجار گونه « ماده‌ ـ فضا‌ ـ زمان» از مكاني اوليه به‌وجود آمده است. ذرّه بسيار چگالي، كه به صورت آتشگويي وسيع از گازهاي بي‌نهايت چگال و سوزان بود و حدود 7/ 13 ميليارد سال پيش منفجر شد و انبساط آن به شهادت تغيير مكان سرخ، هنوز ادامه دارد. برخي از يافته ها و شواهد كيهان شناسي و فيزيكي ادامه يافتن اين گسترش را براي هميشه، نشان مي دهند، در حالي‌كه دسته‌اي ديگر از شواهد، به پايان يافتن و آغاز روند معكوس را بيان مي‌كند. يافته‌هاي دانش كيهان‌شناسي مي‌تواند تفسيري بر اين موضوع قرآني باشد و پذيرش شگفتي و حتي اعجاز علمي اين آيات را موجه سازد.