نقش پيش فرض ها در نظريه هاي اعجاز قرآن

امر خارق عادتي كه به وسيله مدعي مقام نبوت انجام شود، مقرون به تحدي و معارضه باشد و با دعواي او نيز مطابقت داشته باشد تعريف مسلمانان از معجزه مي‌باشد. اما انديشمندان غربي معجزه را نقص قانون طبيعت، تقارن نامعمول رويدادها و حادثه‌اي نشانه‌اي بودن برشمرده‌اند. با هر تعريفي كه از معجزه صورت بگيرد چندين پيش فرض اساسي شكل خواهد گرفت. كه اولين آن اثبات وجود خداوند و ضرورت فرستادن انبياء است. انسان‌هايي كه قابليت دريافت پيام الهي را داشته‌اند، اين افراد نشانه‌هايي كه مدعي بوده‌اند دال بر صدق مدعايشان مي‌باشد را در دست داشته‌اند. اين نشانه‌ها يا معجزات افعال خداوند بوده در نتيجه مردم از آوردن مانند آن عاجزند و براي آن هيچ تبيين طبيعي قابل قبولي در اختيار نمي‌باشد. اين پيش‌فرض‌ها براي معجزه‌اي مانند قرآن نيز تعريف شدني مي‌باشد، علاوه بر اينكه در نظريه‌هاي اعجاز انگاري قرآن نيز پيش‌فرض‌هاي خاص تعريف شده‌است. مبحث پاياني اين نوشتار كه به صورت تحليلي توصيفي صورت گرفته، پيش‌فرض‌هاي اعجاز به صرفه و نيز اعجاز بياني را برشمرده و نشان مي‌دهد كه موجه بودن يا نبودن اين پيش‌فرض‌ها چه تبييني از اين نظريه‌ها ارائه مي‌دهد.