شماره ركورد كنفرانس :
4335
عنوان مقاله :
پژوهشي در تعريف، تبيين و توصيف «زيادة المباني تدلّ علي زيادة المعاني» با رويكرد قرآني (گامي در راستاي اثبات اعجاز واژگاني قرآن)
پديدآورندگان :
پرويني خليل kparvini@yahoo.com استاد زشته زان و ادبيات عربي؛دانشگاه تربيت مدرس؛ , اميري فر محمد amirirarm@gmail.com نويسنده مسئول/دانشجوي دكتري رشته زيان و ادبيات عربي؛ دانشگاه تربيت مدرس؛ , يوسفي عطيه a.usefi313@ut.ac.ir دانشجوي كارشناسي ارشد رشته مترجمي زبان عربي؛دانشگاه تهران؛
كليدواژه :
دلالت واژگان , زيادة المباني , قرآن كريم , وايگان مشابه
عنوان كنفرانس :
سومين همايش ملي اعجاز قرآن كريم
چكيده فارسي :
زبان شناسان قديمي و معاصر عرب، عبارت « الزيادة في المبني تدلّ علي زيادة في المبني» را به عنوان يك اصل زباني پذيرفته‌اند و در توضيح و اثبات آن قلم‌فرسايي كرده اند. اگر آن‌ها توانسته اند اين اصل را در متون بشري دنبال كنند، پس رعايت اين اصل در قرآن كريم چگونه است؟ در قرآن كه سرچسمه علوم ادبي عرب است و از لحاظ ادبي در اوج ادبيات عرب است، اثبات اين امر آسان‌تر به نظر مي‌رسد. پژوهش حاضر بر آن است با بررسي تطبيقي بيش از 20 مورد از افعال و اسم‌هايي كه در قرآن به صورت گوناكون و با اختلاف در مبنا تكرار شده است ، به اثبات اين امر بپردازد.روش پژوهش حاضر بر اساس مطالعات كتابخانه اي و تحليل نمونه‌ها با ارجاع به تفاسير ادبي معتبر صورت گرفت. مطابق با اين پژوهش زيادت در تعداد حروف يك واژه، نه تنها باعث زيادي در معني است، بلكه دلالت بر امتداد زماني آن كليمه در عالم خارج نيز دارد.
