تحليل و كاربرد اپوديزاسيون گاؤسي

Analysis and application of Gaussian Apodization

در طرح پراش درصد قابل ملاحظه اي از انرژي نوراني در بيشينه هاي فرعي قرار دارد، اين روشنايي تضاد زمينه و تصوير را كم مي كند. نواحي كم نور تصوير يا طيف، قابل مشاهده نخواهد بود. براي رفع اين مشكل و بازسازي تصوير از اپوديزاسيون استفاده مي شود. اپوديزاسيون دهانه ورودي يك سيستم اپتيكي توليد يك شكل خط دستگاهي ILS مي كند، كه ساختار كناري آن از توابع سينك كمتر است. در اين مقاله روش ساده اي از اپوديزاسيون پيشنهاد مي شود، تا كنتراست را افزايش و كمترين تغيير را در توان تفكيك ايجاد كند. اگر سطح دهانه ي وسيله ي نوري را با توجه به تابع گاؤسي اندوده كنيم، بيشينه هاي فرعي طرح پراش به طور كامل از بين مي روند. با استفاده از انتگرال فرنل و اعمال تقريب هاي قابل قبول با فرض هاي مبتني بر ساده سازي اين انتگرال تبديل به انتگرال يك بعدي مي شود، كه تابع گاؤسي در آن آشكار است.