مقايسه مكانيزم تعديلي انواع تمرينات ورزشي بر سميت قلبي ناشي از القاي دوكسوروبيسين در درمان سرطان

مقدمه: آنتراسايكلين دوكسوروبيسين (DOX) علاوه بر فوايد ضد‌ توموري، منجر به آسيب فزاينده قلبي از طريق كاهش در كسر تزريقي و در نهايت ايست قلبي مي‌شود. متاسفانه، تنها روش باليني تاييد شده، تعديل دوز و درمان مستمر است. آزمودن مداخلات جديد با هدف پيشگيري از سميت قلبي ناشي از القاي دوكسوروبيسين، همچون ورزش‌هاي هوازي انتظار مي‌رود به عنوان يك روش درماني غير‌دارويي مفيد واقع شود. روش شناسي: نوع پژوهش علمي-ترويجي بوده و اطلاعات مورد نياز با استفاده از جستجو در ميان مطالعات انجام شده در اين حوزه با دنبال كردن سرفصل‌هاي پزشكي و كليد واژه‌هاي: سرطان، سميت قلبي، تمرينات وزشي هوازي در بين سال‌هاي 2010 تا 2015بوده است. نتايج: شواهد مرور شده حاكي از آن است كه، تمرينات هوازي، استراتژي تضمين شده‌اي نسبت به پيشگيري يا درمان آسيب قلبي ناشي از القاي دوكسوروبيسين باشد و همچنين سهم تمرينات تداومي نسبت به تمرينات ديگر بارزتر است. بحث و نتيجه گيري: مطالعات گوناگون در حيوانات و انسان ها نشان داده اند كه تمرينات هوازي در جهت پيشگيري از سميت قلبي ناشي از دوكسوروبيسين مفيد واقع مي شود. اما هنوز جاي مطالعه اي واحد در جهت تمييز و تعيين كيفيت انواع مختلف تمرينات هوازي همچون تمرينات هوازي تداومي، احتياري چرخ گردان با انواع پروتكل هاي تمريني خالي احساس مي شود. از اينرو مرور شواهد گوناگون در اين مطالعه نشان داده است كه تمرينات تداومي هوازي نسبت به ديگر تمرينات نقشي كليدي در پيشگيري از اثرات منفي دوكسوروبيسين بازي مي‌كند. ‌با اين وجود هنوز نياز تحقيقات بيشتر راجع به اثربخشي اينگونه تمرينات هوازي در انسان‌ است.