مقايسه مكانيزم تعديلي انواع تمرينات ورزشي بر سميت كبدي ناشي از القاي دوكسوروبيسين در درمان سرطان

مقدمه: امروزه سرطان يكي از عوامل اصلي مرگ و مير در جوامع بشري محسوب مي شود. آنتراسايكلين دوكسوروبيسين (DOX) علاوه بر فوايد ضد‌ توموري بيشماري كه در درمان انواع سرطان از خود نشان داده است، منجر به آسيب فزاينده‌ي كبدي از طريق افزايش در مقادير راديكال هاي آزاد و كاهش مقاومت آنتي اكسيدانتي مي‌شود. متاسفانه، تنها روش باليني تاييد شده در مدل هاي حيواني، تعديل دوز و درمان مستمر است. مداخلات جديدي با هدف پيشگيري از سميت كبدي ناشي از القاي دوكسوروبيسين همچون ورزش‌هاي هوازي تداومي، اختياري (چرخ گردان)، با پروتكل‌هاي تمريني متفاوت برروي رت ها آزموده شده است. انتظار مي‌رود كه تمرين هوازي به عنوان يك روش درماني غير‌دارويي در انسان مفيد واقع شود. روششناسي: نوع پژوهش علمي-ترويجي بوده و اطلاعات مورد نياز با استفاده از جستجو در ميان مطالعات انجام شده در اين حوزه با دنبال كردن سرفصل هاي پزشكي و كليد واژه هاي:سرطان، سميت كبدي، تمرينات وزشي هوازي از طريق موتور هاي جستجوي pubmed,sciencedirect,googlescholar در بين سال‌هاي 2010 تا 2015بوده است. نتايج: شواهد مرور شده حاكي از آن است كه تمرينات هوازي، استراتژي تضمين شده‌اي به جهت پيشگيري و يا درمان آسيب كبدي ناشي از القاي دوكسوروبيسين مي‌باشد و همچنين در اين بين، سهم تمرينات تداومي نسبت به تمرينات ديگر(اختياري چرخ دوار، با شدت بالا)، در رت ها بارزتر است. بحث و نتيجهگيري: تمرينات تداومي هوازي نسبت به ديگر تمرينات نقشي كليدي در پيشگيري از اثرات منفي دوكسوروبيسين در رت ها بازي مي‌كند. ‌با اين وجود مستلزم تحقيقات بيشتر راجع به اثربخشي اين نوع تمرينات در نمونه هاي انسان‌ است.