بررسي اثر ورزش با شدتهاي متفاوت بر تعادل Th1/Th2 سيستم ايمني در رت

مقدمه: ورزش منظم همانند يك دارو اثرات مفيد متعددي براي بدن داشته و فرد را در مقابل بيماريهاي مزمن غيرواگيردار و سرطان محافظت ميكند (1). اما تحقيقات كافي در مورد تغييرات تعادل Th1/Th2 در پاسخ به انواع مختلف تمرينات ورزشي موجود نيست (2). مطالعه حاضر بمنظور بررسي اثر ورزش با شدت متوسط و بيش تمريني با استفاده از تردميل بر روي الگوي سيتوكايني رتهاي نر نژاد ويستار انجام گرديد. روش‌ شناسي: تعداد 36 سر رت نر نژاد ويستار با وزن 250-200 گرم در گروههاي شاهد (C)، تمرين با شدت متوسط (MT)، (6 جلسه30 دقيقه اي /هفته، با سرعت m/min20 براي 8 هفته)، بيش تمريني (OT)، (6 جلسه يكساعته /هفته با سرعت m/min 25 براي 11 هفته) و بيش تمريني+2 هفته استراحت (OR) قرار گرفتند. بلافاصله، 24 ساعت و 2 هفته پس از آخرين تمرين نمونه خون تهيه و غلظت سرمي سيتوكاينهاي TNFα، IL-6، IL-10، IL-4 و IFN به روش اليزا تعيين شد. نتايج: بلافاصله پس از ورزش نتايج ذيل مشاهده شد: غلظت IL-6، IL-10 و TNFα در گروههاي OT و OR درمقايسه با گروه شاهد افزايش يافت (0.001 p-0.05 p) . سطح سرمي IL-4 كاهش (0.01 p) ، اما IFN در گروه MT در مقايسه با شاهد افزايش (0.05 p) يافت. در گروههاي OT و OR ميزان TNFα، IL-6، IL-10 و IL-4 بالاتر در حاليكه غلظت IFN كمتر از گروه MT بود (0.01 p-0.05 p) . نسبت IFN/IL-4 در گروه MT افزايش درحاليكه در گروه OT كاهش يافت (0.01 p) . در تمام گروهها مقادير TNFα، IL-6 و IFN در زمانهاي مختلف پس از ورزش اختلاف معني داري با يكديگر نداشتند. بحث و نتيجه گيري: اين نتايج مويد اثر مثبت ورزش متوسط بر سيستم ايمني و كاهش احتمال ابتلا به سرطان با تغيير الگوي سيتوكايني به سمت لنفوسيتهاي Th1 است (3). درحاليكه بيش تمريني طولاني تغييرات متعددي را در سيستم ايمني ايجاد ميكند كه ميتواند نشانگر سركوب سيستم ايمني و استرس فيزيولوژيك باشد.