شناسايي اسباب بازي هاي مناسب و تأثير آن ها در تقويت مهارت هاي ادراكي كودكان نابينا

همه علوم سعي دارند به گونه اي در حل مشكلات و مسائل زيستي بشري نقشي برعهده بگيرند و بشر را در دست يافتن به آمال و هدف هايش ياري دهند. تحقق اين امر بدون پژوهش پيرامون مشكلات زندگي انساني غيرممكن به نظر مي رسد و مي توان گفت جامعه اي به ترقي و درجات بالاي علمي دست خواهد يافت كه از تمام نيروهاي انساني خود براي پيشبرد اهدافش استفاده نمايد. فرزند ما نابيناست اما تنها نيست. براساس آمار سازمان بهداشت جهاني درحال‌حاضر 285ميليون ‌نفر كم‌بينا و نابينا در جهان وجود دارد و 19ميليون ‌نفر آنها را كودكان تشكيل مي‌دهند. روانشناسان يكي از راهكارهاي شناسايي توانايي هاي كودكان نابينا و برقراري ارتباط آن ها با دنياي اطراف را «بازي كردن» مي دانند. ازطرفي اسباب بازي ها اولين دارايي كودكان هستند و تأثير طولاني مدت بر شخصيت آن ها دارند. كودكانِ با نيازهاي ويژه در تمام جوامع وجود دارند و نياز به بازي و سرگرمي در اين كودكان اجتناب ناپذير است. نقش اسباب بازي ها در شكل گيري شخصيت آينده كودكان حائز اهميت است. لذا هدف اصلي اين پژوهش توصيفي-تحليلي كه حاصل تحقيقات ميداني، مصاحبه و طرح پرسشنامه براي والدين كودك نابينا مي‌باشد، با توجه به اهميت بازي براي كودكان نابينا، شناسايي وسايل بازي مناسب براي تقويت مهارت هاي ادراكي كودكان نابينا مي باشد. براساس تحقيقات انجام‌شده، روان شناسان عقيده دارند اسباب بازي هاي ويژه كودكان نابينا فقط وسايلي براي بازي و سرگرمي كودك نيستند، بلكه بايد مانند وسيله‌اي آموزشي-پرورشي نكات تازه‌اي را به كودكان نابينا بياموزند؛ براي كودكان نابينا توجه به ديگر حواس و كمك به تقويت آن ها، استفاده از اسباب‌بازي‌هايي با شكل خاص يا داراي سطح برجسته، صدادار، پرتحرك، گروهي و بازي‌هايي كه كودك را با محيط اطراف آشنا مي‌سازد، ضرورت دارد. لذا پژوهش حاضر به شناسايي توانايي هاي ادراكي كودكان نابينا و اسباب بازي هاي متناسب براي تقويت اين مهارت ها پرداخته و سعي شده نيازهاي كودك نابينا را در بازي‌كردن بررسي كرده و با شناخت كامل اين نيازها، راهكارهايي براي تقويت مهارت هاي ادراكي اين كودكان با استفاده از اسباب بازي ارائه دهد.