مقايسه خصوصيات فيزيكي خاك و تجديد حيات طبيعي بين مسيرهاي چوبكشي وجنگل طبيعي مجاور )جنگل شاندرمن(

بازيابي خاك مسيرهاي چوبكشي و استقرار تجديد حيات طبيعي در آنها، در پايداري جنگل نقش بسزايي دارد. اين تحقيق در قطعه 308 حوضه آبخيز شاندرمن، واقع در غرب استان گيلان انجام پذيرفت. در اين پارسل سه مسير چوبكشي با كلاسه شيب 10-0، 20- 10 و 30 -20 درصد كه 10 سال از آخرين چوبكشي زميني در آنها گذشته انتخاب گرديد. روي هر مسير و جنگل طبيعي مجاور آن 30 قطعه نمونه انتخاب، نوع و تعداد تجديد حيات در آنها آماربرداري صد درصد انجام گرفت و در20 قطعه نمونه، خاك از عمق 20 سانتي متري برداشت و وزن مخصوص ظاهري و درصد تخلخل آنها تعيين گرديد. نتايج نشان داد وزن مخصوص ظاهري و درصد تخلخل خاك و تجديد حيات در مسيرهاي چوبكشي تفاوت معني داري با جنگل طبيعي مجاور دارد. همچنين ميانگين تعداد افرا پلت در مسيرهاي چوبكشي بطور معني داري بيشتر از جنگل طبيعي و ميانگين تعداد ممرز و شيردار در جنگل طبيعي بطور معني داري بيشتر از مسير هاي چوبكشي مي باشد. اما در تعداد تجديد حيات راش و توسكا ييلاقي تفاوت معني داري بين اين دو مكان وجود ندارد. همچنين بين كلاسه هاي شيب زير30 % اختلاف معني داري از نظر تجديد حيات و وزن مخصوص وجود نداشته، اما درصد تخلخل خاك بين مسير چوبكشي با شيب 10-0 و 30-20 درصد تفاوت معني داري دارد. لذا مدت زمان 10 سال براي بازيابي خصوصيات فيزيكي خاك و استقرار تجديد حيات در مسيرهاي چوبكشي زمان كافي نبوده و شيب كمتر از30 درصد، تاثير معني داري در بازيابي اين مسيرها ندارد.