كنكاشي در مؤلف هها، عناصر و الزامات يك قانون جامع براي مديريت زمين و زمي نداري در بخش كشاورزي

مقاله حاضر بخشي از يك مطالعه جامع است كه به منظورتجزيه و تحليل نظام هاي زمين داري و اتخاذ سياست هاي مناسب زمين داري در ايران انجام گرفته تا از يافت ههاي آن در تدوين پيش نويس لايحه قانون جامع زمين در كشور بهره گيري شود. تحقيق و مقاله ي حاضر با هدف كسب آگاهي از نقطه نظرات محققان، مديران و كارشناسان در ارتباط با جنب ههاي مهم و اساسي كه م يبايد در اين قانون گنجانده شود تنظيم و ارائه گرديد . بررسي حاضر با استفاده از روش هاي بررسي اسنادي و بررس يهاي پيمايشي (نظرسنجي) صورت گرفت . ميزان تمايل پاسخگويان نسبت به مقوله هاي مورد پرسش (در قالب جملات و گزار ههاي كامل انشايافته در پرس شنامه ) در يك طيف هفت گزين ه اي سنجش شد. بر مبناي يافته هاي اين بررسي و به مدد مقايسه ميانگي نها، بيشترين ميزان موافقت پاسخگويان باگز اره هاي دال بر 6) وكمترين ميزان موافقت باگزاره هاي دال برسياست هاي / سياست توسعه پايدار وحفظ محيط زيست (با ميانگين 75 و گزاره هاي دال « تشويق توليد، تقويت سرماي هگذاري » 5) به عمل آمد. گزاره هاي دال بر / دولت محور (با ميانگين 8333 به ترتيب حايز رتب ه هاي « سياست كشاورزمحور- مشاركت گرا » و« تقويت، حفظ و نظارت بر كاربري كشاورزي » بر بعدي موافقت اند. بررسي تفاوت تمايل پاسخگويان به گراي شهاي پنج گانه سياستگذاري زمين درگروه هاي شغلي، سابقه فعاليت و عامل تجربه قبلي در اجرا و يا تدوين قوانين و مقررات زمي نداري به كمك ضريب تج زيه و تحليل واريانس در سطوح معني داري معمول نشان داد كه هي چگونه تفاوتي بين گرو ههاي منتسب به اين صفات از حيث ميزان تمايل به گرايش هاي مذكور مشاهده نمي گردد.