بررسي رابطه بين هوش معنوي كاركنان پليس راهنمايي و رانندگي با مسئوليت اجتماعي آنها (مورد مطالعه: پليس راهنمايي و رانندگي استان تهران)

مهمترين هدف هرسازمان، دستيابي به بالاترين سطح بهره وري ممكن يا بهينه است .سرمايه انساني، حياتي ترين عنصر راهبردي و اساسي ترين راه براي افزايش عملكرد ، كارايي و اثربخشي سازمان است . منابع انساني متعهد و وفادار به اهداف و ارزشهاي سازمان، نه تنها عامل برتري يك سازمان نسبت به سازمان ديگر است، بلكه مزيتي براي رقابت پايدار براي بسياري از سازمان ها تلقي مي شود. هدف پژوهش حاضر بررسي بررسي رابطه بين هوش معنوي با مسئوليت اجتماعي پليس راهنمايي و رانندگي استان تهران مي باشد. روش تحقيق حاضر توصيفي از شاخه پيمايشي مي باشد. جهت گردآوري اطلاعات از دو روش كتابخانه اي و ميداني بهره گرفته شده است. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه استاندارد هوش معنوي و مسئوليت اجتماعي استفاده گرديده است. جامعه آماري شامل كاركنان رسمي پليس راهور استان تهران مي باشد كه تعداد آنها برابر با 359 نفر مي باشد كه بر اساس جدول مورگان تعداد 186 نفر به عنوان نمونه انتخاب گرديده اند و به روش نمونه گيري تصادفي پرسشنامه در بين نمونه تصادفي توزيع گرديد. نتايج پژوهش بيانگر آن بوده است كه ارتباط معناداري بين هوش معنوي و مسئوليت اجتماعي در پليس راهور استان تهران وجود دارد