مدل مفهومي يكپارچه از عوامل موثر بر قصد كارآفرينانه ي اجتماعي

كارآفرينان اجتماعي بر ماموريت اجتماعي و توليد درآمد براي بدست آوردن قابليت سوددهي مالي تسلط دارند. محققان، دولت ها، رسانه ها و سازمان هاي دولتي به طور فزاينده اي اهميت رويكردهاي كارآفرينانه ي اجتماعي را به دليل مشكلاتي كه امروزه دنيا با آن مواجه است تصديق مي كنند. در واقع، كسب و كارهاي كارآفرينانه ي اجتماعي- صرف نظر از اصطلاحات فني و فرم حقوقي يا سازماني- نقاط مشتركي دارند كه به طور واضح روي خلق ارزش اجتماعي متمركز مي شوند. نياز مبرم كشور به توسعه ي اجتماعي- اقتصادي از طريق كارآفريني اجتماعي از يك سو و ماهيت زمينه اي كارآفريني اجتماعي از سوي ديگر توسعه ي كارآفريني اجتماعي در ايران را به موضوعي حائز اهميت تبديل مي كند. هدف از نگارش مقاله ي حاضر، بررسي مطالعات و پژوهش هاي انجام شده در زمينه ي عوامل تاثير گذار بر قصد كارآفرينانه ي اجتماعي است تا بدينوسيله با شناخت اين عوامل و بررسي تطبيقي اين مطالعات، به ارائه ي مدلي يكپارچه از عوامل موثر بر قصد كارآفرينانه ي اجتماعي پرداخته شود. بر اين اساس، ضمن مرور جامع ادبيات نظري تحقيق، به ارائه ي تعاريف مستند كارآفريني اجتماعي و قصد كارآفرينانه ي اجتماعي از ديدگاه صاحب نظران مختلف و ضرورت انجام تحقيق حاضر و همچنين بررسي و مطالعه ي پيشينه ي تحقيق پرداخته شد. ابتدا مدل پيشنهادي ماير ونوبوآ(2006) كه تاثير چهار متغير همدلي، التزام ذهني، خودكارآمدي كارآفرينانه و حمايت اجتماعي درك شده را بر قصد كارآفرينانه ي اجتماعي مورد مطالعه قرار داده بود، به عنوان مدل مبنا قرار گرفت و در ادامه پس از بررسي موشكافانه ي ادبيات نظري تحقيق، مدل تلفيقي و جامعي از عوامل موثر بر قصد كارآفرينانه ي اجتماعي ارائه شد.