شناسايي ريسكهاي زنجيره تامين پايدار: اقتصادي ،اجتماعي ،زيست محيطي

در چند دهه گذشته افزايش رونق در مصرف منابع اثرات خطرناكي بر اكولوژي و ناسازگاري بر توسعه پايدار داشته است و در حال تبديل شدن به يك ضرورت براي جلوگيري از اين مصرف بي ملاحظه از منابع مي باشد. بنابراين براي جلوگيري از بهره برداري از منابع طبيعي، مفاهيمي مانند بازيافت، استفاده مجدد، قابل تعمير و ... امروزه در سراسر جهان در حال تشويق و ترغيب شدن مي باشند. پياده سازي استراتژي هاي پايدار مي تواند شركت را قادر به افزايش رقابت و بهبود روابط با مشتري و عرضه كننده نمايد. در حالي كه تمركز بيشتر بر روي پايداري سبب مي شود شركت ها ملاحظات اجتماعي، زيست محيطي و اقتصادي را در استراتژي زنجيره تامين خود جاي دهند، از سوي ديگر به معناي مواجه و كنترل خطرات جديد در كسب و كار شركتها مي باشد. روش هاي مديريت ريسك زنجيره تامين به دنبال يافتن و مديريت قرار دادن ريسكهايي است كه يك شركت در زنجيره تامين خود بصورت فعال يا غير فعال در معرض آن قرار دارد. اگر چه در سالهاي اخير تحقيقات متعددي در زمينه ريسكهاي زنجيره تامين انجام شده است، و روند مثبتي مشاهده مي شود، ولي تحقيقات اندكي در زمينه شناسايي وارزيابي ريسكهاي زنجيره تامين پايدار صورت گرفته است، كه نياز به تحقيقات بيشتر در اين زمينه را نمايان مي سازد، بنابر اين هدف ما از انجام تحقيق، چگونگي شناسايي ريسكهاي زنجيره تامين پايدار مي باشد، تا بتوان گامي مثبت در جهت حل موضوع برداشت.