كنايات اخلاقي و فلسفه كاربرد آن در قرآن كريم

يكي از روش هاي فهم بطون و لايه هاي ژرف آيات قرآن كريم، توجه به جنبه هاي إعجاز آن از جمله جنبه ي فصاحتي و بلاغتي است، كاربرد كنايه در قرآن كريم يكي از اين موارد است، و عبارت است از بيان ملازم معنايي تا ذهن مخاطب را از آنچه در كلام آمده، به آنچه نيامده منتقل كند. از جمله نكات بلاغي كه حائز اهميت است، چگونگي استعمال عبارات اخلاقي است كه به گونه اي اعجاب آور و پرهيز از تصريح عبارات منافي ادب و رعايت عفت كلام و در قالب هايي زيبا و روان و حاوي مفاهيم بلند بيان شده است. هدف از اين نوشتار، توجه به يكي از موارد بلاغي اين كتاب آسماني است كه در كيفيت تفسير نقش مهمي دارد و آن چه كه از فحص و إحصاء در اين زمينه به دست آمده، حاكي از فراواني به-كارگيري كناياتي كه بيشترين آن را كنايات اخلاقي تشكيل مي دهد، به خصوص كناياتي كه تصريح به ذكر آن ها، قبيح و منافي عفت كلام است، بنابراين در متن مقاله به اين پرسش كه چرا عبارات اخلاقي به صورت كنايي بيان شده است؟ با توجه به ملاحظات تفسيري مفسران، پاسخ داده شده است.