ارتباط رجعت با مهدويت: مقايسه تطبيقي قرآن با عهدين

از جمله اعتقادات مهم شيعيان، اعتقاد به مهدويت و رجعت است. «رجعت»، بازگشت دو گروه مؤمنان محض و كافران محض به دنيا، پس از ظهور حضرت مهدي(عج) است. گرچه ظاهراً شيعيان به اين اعتقادات شناخته مي شوند؛ ولي پژوهش پيش رو با روش توصيفي- تحليلي، به دنبال اثبات اين است كه اعتقاد به رجعت در زمان ظهور منجي و مهدي موعود، ريشه در قرآن و عهدين دارد و اصول مشترك و جهان شمول همه كتب آسماني است. يافته هاي پژوهش، گوياي اين است كه مهدويت و رجعت، اختصاص به شيعيان ندارد؛ بلكه در كتب اديان الهي، بويژه اسلام، يهوديت و مسيحيت آمده است و نقاط مشتركي بين كتب آنها در اين اصول وجود دارد. البته موضوع رجعت در همه اديان آسماني به قوّت موضوع مهدويت مطرح نشده است؛ بدين معني كه همه پيروان كتب آسماني، بر مسأله آمدن منجي در آخرالزمان و شرايط و نشانه هاي ظهور، اجماع دارند؛ ولي بحث رجعت، در همه اديان و مذاهب حتي در بين شيعيان، مخالفاني دارد؛ ولي اين‌طور نيست كه مسئله مهدويّت بدون رجعت مطرح نباشد؛ بلكه مهدويّت بدون رجعت در قرآن و عهدين نيز مورد بحث قرار گرفته است.