تحليل عوامل روانشناختي طلاق در شهر بوشهر

طلاق به عنوان يك مسئله اجتماعي كه دربر‌گيرنده انحلال قانوني ازدواج و جدايي زن و شوهر ميباشد، به لحاظ تأثيرات گسترده بر جامعه و همچنين دگرگوني ساختار خانواده حائز اهميت بسزايي مي‌باشد از اين رو اين تحقيق با توجه به روند رو به رشد نرخ طلاق در شهر بوشهر طي سالهاي اخير به دنبال پاسخ به اين سوال است كه عوامل روانشناختي مؤثر در افزايش طلاق زوجين در شهر بوشهر كدام‌اند؟ در چهارچوب نظري پژوهش از نظريه‌هاي بوهانين، سيستمي خانواده، دلبستگي استفاده ‌شده ‌است.‌ روش پژوهش توصيفي و از نوع پيمايشي است. جامعه آماري شامل كليه زوجيني كه واقعه طلاقشان در دفاتر ثبت طلاق شهر بوشهر در سال هاي 1390 لغايت 1393 ثبت گرديده، بوده‌است كه تعداد 2020 زوج است. حجم نمونه با قرار دادن اين عدد در فرمول كوكران تعداد 158 زوج از آنان به طور تصادفي ساده انتخاب شد. تكنيك و ابزار گردآوري اطلاعات از طريق پرسشنامه‌اي است كه از تلفيق چند پرسشنامه استاندارد و ميزان شده در تحقيقات پيشين ساخته‌شده‌است كه داراي اعتبار صوري و اعتماد (ضريب آلفاي كرونباخ 89/0) مي‌باشد يافته‌هاي پژوهش نتايج چنين بدست آمده‌است. در بررسي فرضيه‌ تحقيق دريافت شد كه با توجه به 001/0 p بين متغير‌هاي روانشناختي از قبيل اعتياد به مواد مخدر، روابط قبل از ازدواج، عدم تفاهم زوجين، عدم درك متقابل زوجين، مشكلات روانشناختي، ويژگي¬هاي شخصيتي، عدم شناخت كافي و عدم ارتباط خويشاوندي با وقوع طلاق رابطه ميتقيمي وجود دارد.