تاثير اعتقادات ديني بر پيشگيري از بروز طلاق در نظام اسلامي

انسان به عنوان اشرف مخلوقات و برتر موجودات داراي ويژگي ها و صفاتي است، كه اين موجود را از ساير موجودات برتر ساخته است. يكي از خصوصيات و برتري ها داشتن عقيده و نظر و آراء درباره دنيا و آخرت است كه اصولاً انسان كيست؟ و از كجا آمده است؟ و به كجا خواهد رفت؟ و هدف از اين خلقت چيست؟ همه اين سوالات و پاسخ ها در ويژگي دينداري و فطرت خداجويي وي به وديعه نهاده شده است. حال سوال اين است، كه آيا باورهاي ديني در ازدواج موفق هم تأثير دارد؟ بايد گفت باورهاي ديني در موفقيت ازدواج تأثير دارد. يعني زوجين كه داراي باورهاي ديني و مذهبي هستند و با صبر و حلم و قضا و قدر و حكم الهي و احتراز از خودپسندي و غرور و دنياپرستي و توجه به ارزش والاي انساني و تقدس ازدواج و نسل آينده همه سختي هاي زندگي را به عنوان حلاوت و شيريني زندگي به جان مي خرند و تحمل سختي ها و مرارت ها و ناملايمات را به قيمت اجر نهايي و تقدير الهي و ثواب اخروي تحمل مي كنند و طلاق و جدايي را فقط به خاطر مثلاً نداشتن ماشين يا فلان ويلا يا فلان مسافرت يا فلان مد و هنرپيشه انجام نمي دهند و هزاران شرايط از اين نمونه ها كه ثابت شده است كسانيكه در باورهاي ديني و ارزش هاي مذهبي و اعتقادات آرماني و آسماني جديت دارند. داراي زندگي آرام و دلپسند و پسنديده و متعادل و الگو و سالم و طبيعي هستند، حتي از كوچكترين امكان مالي و شغلي و تربيتي خدا را شكرگزار هستند و حتي بلاها و مصيبت ها را تقدير الهي مي پندارند و آن را آزمايش الهي مي شمارند. اين مقاله به بررسي رابطه بين دينداري (اعتقادات مذهبي) و ازدواج موفق و كاهش مقوله طلاق با توجه به ويژگي هاي زوجين كه داراي ملاك هاي دينداري هستند يا برعكس مي پردازد.