بررسي عوامل خانوادگي مؤثر بر بزهكاري

امروزه گسترش بزهكاري در جامعه، به ويژه در بين نوجوانان ، از حساسيت ويژه اي برخوردار است. زيرا جامعه ايران از نظر ساختاري جمعيتي، كشوري با جمعيت نوجوان و جوان است. اين مقاله به بررسي عوامل خانوادگي مؤثر بر بزهكاري دانش آموزان مي پردازد و هدف كلي و اصلي اين تحقيق بررسي ميزان تأثير اين عوامل در بين دانش آموزان مي باشد. لذا دانش آموزان 16 تا 18 سال شهر اهواز به عنوان يكي از كلان شهرهاي ايران به عنوان جامعه مورد مطالعه براي دستيابي به اين هدف كلي در نظر گرفته شده است. چارچوب نظري اين تحقيق برگرفته از نظريه خرده فرهنگي و نظريه كنترل اجتماعي است. اين تحقيق به روش پيمايشي و با استفاده از تكنيك پرسشنامه انجام گرفته است. جمعيت آماري تحقيق، دانش آموزان 18ـ16 ساله شهرستان اهواز و حجم نمونه در آن 400 نفر مي باشد. مهم ترين يافته هاي تحقيق نشان داد كه از مجموع عوامل مطرح شده پايگاه اجتماعي ـ اقتصادي تأثير كاهنده بر روي بزهكاري دارد. متغير تفاهم والدين علاوه بر تأثير مستقيم با واسطه نظارت والدين تأثير كاهنده بر روي بزهكاري دارد. متغير دلبستگي به والدين نيز از اثرگذارترين متغيرهاست زيرا علاوه بر تأثير مستقيم با واسطه متغير خويشتنداري تأثير كاهنده بر روي بزهكاري دارد. متغير عزت نفس و حمايت خانوادگي نيز از متغيرهاي تأثير گذار بر بزهكاري مي باشد.