نقش قدرت زن در خانواده

چه در حوزه نظريه ها، چه درحوزه پژوهش هاي ميداني در ايران، نتايج به دست آمده به اختصار حاكي از آنست كه روابط قدرت با افزايش پيچيدگي جامعه از سيطره قدرت جسماني بيرون آمده متغيرهاي نويني چون جايگاه فرد در مناصب اجتماعي اهميت يافته است.در حوزه نظري ملاحظه مي شود تفكيك نقش هاي زن و مرد در خانواده ،آن طور كه در انديشه كاركردگرايان به نمايندگي پارسونز مطرح مي شود،نمي تواند پا سخگوي درست مسائل خانواده در جامعه معاصر باشد.ديدگاه هاي تضاد، منابع و فمينيسم نيز، هر يك با كاستي هايي مواجه است.در نتيجه تحولات اجتماعي قدرت مبتني بر اجبار در خانواده جايگاهي ندارد، از اين رو يا بايد از مضمون جديد آن به تعبير اقتدار ياد كرد آوردو يا قدرت را در معناي انساني آن در نظر آورد.انديشه تقريب زن و مرد و تاكيد بر ابعاد انساني آنان تا آنجا ضروري است كه از مرديت استعلايي از يكسو و مرد-زن يكساني از سوي ديگر اجتناب شود.تصميم گيري در خانواده از يك سو امري مشاركتي و از سوي ديگر كاربردي است. قدرت و تسخير آن از اهم مباحث اجتماعي است.خانواده نيز از آن مستثني نيست.در جوامع سنتي توليد پديده اي با نام و به مضمون قدرت در خانواده تحقق مي يافت و معمولاً در تسخير مرد قرار مي گرفت.پيدايي پدرسري در خانواده موجبات پيدايي و گسترش مردسالاري را در جامعه نيز فراهم آورد و با آن مرديت به نحوي خود حائز امتيازات خاص گرديد كه ما از آن با عنوان مرديت استعلايي ياد مي كنيم؛اهداف اين مقاله به قرار زير است: -شناسايي قدرت و ساز و كارهاي آن -بحث از قدرت در انديشه هاي اساسي - شناسايي مدل هاي كاربردي در حوزه زن، قدرت و خانواده - بررسي نتايج پژوهش انجام شده در باب هرم قدرت و خانواده و جايگاه زن در آن. روش انجام اين تحقيق توصيفي وتحليلي است وروش گرداوري اطلاعات اين مقاله نيز با بهره گيري از روش اسنادي وكمك گرفتن از كتب ومقالات اين حوزه ونيز بررسي اسناد وكتب معتبر انجام شده است