تأثير تمرينات منتخب اصلاحي بر تغييرات فعاليت الكتريكي عضلات همسترينگ در پسران مبتلا به عارضه زانوي پرانتزي

ژنوواروم، زانوي درون گرد، زانو پرانتزي يا پاكماني (واروس بيش از حد) اختلال در مفصل زانو است كه در آن زانو ها از هم فاصله زيادي مي گيرند. در اين عارضه زاويه درشت ني-راني به ۱۸۰ درجه نزديك شده يا ازآن بيشتر مي شود و بالطبع زاويه Q كاهش مي يابد. اين عارضه مي تواند وضعيتي يا ساختاري باشد. اين عارضه يكي از شايعترين ناهنجاري در اندام تحتاني نوجوانان و جوانان مي باشد. فعاليت الكتريكي عضلات نشان از ميزان فعاليت عضله مي باشد و در حالتهاي مختلف اين مقدار متفاوت خواهد بود. لذا تحقيق حاضر به دنبال پاسخگويي به اين سوال است كه آيا تمرينات منتخب اصلاحي مي تواند برميزان فعاليت الكتريكي (اي ام جي) عضلات همسترينگ در پسران مبتلا به عارضه زانوي پرانتزي تأثيرگذار باشد؟ بدين منظور 20 نفر از دانش آموزان با ميانگين سني 35/14 سال در دو گروه كنترل و تجربي تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت 8 هفته و سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 45 دقيقه تمرينات منتخب اصلاحي را انجام دادند. از دستگاه بيوفيدبك با 8 كانال جهت اندازه گيري ميزان فعاليت الكتريكي عضلات استفاده شد. نتايج بدست آمده با استفاده از آزمون آماري t مستقل تجزيه و تحليل شد و نشان داد كه با انجام تمرينات اصلاحي ميزان فعاليت عضلات گروه همسترينگ (نيمه غشايي، نيم وتري و دوسر راني) به طور معني داري به طور معني داري كاهش يافت. اين بدان معني است كه انجام تمرينات اصلاحي توانسته است ميزان فشار بر روي عضلات مذكور را كاهش داده و به بهبودي عملكرد حركتي كمك كند.