تاثير مصرف اسيد چرب امگا3 و تمرين هوازي بر آلبومين اوري مردان فعال

هردو عامل رژيم غذايي و ورزش از عوامل زيست محيطي هستند كه اهميت عمده اي در سلامت دارند . كمبود يا افزايش مواد غذايي و همين طور عامل ورزش مي تواند باعث بروز بيماري شود (1). پروتئين‌اوري يك بيماري كليوي به معناي حضور پروتئين‌ها در ادرار است . اما پروتئين‌اوري ورزشي كه معمولا بعد از فعاليت بدني اتفاق مي‌افتد و در فعاليت‌هاي شديد بيشتر رايج است يك فرايند برگشت پذير بوده كه با علائم باليني همراه نيست (2و3). پروتئينهاي سنگين ، مانند گلوبولين و آلبومين از ديواره ي گلومرولي عبور نمي‌كنند و به ميزان ناچيز در ادرار وجود دارند‌، اما در ضايعات گلومرولي ميزان آنها در ادرار افزايش مي‌يابد كه به آن پروتئين اوري گلومرولي مي گويند(3،4و5) . پروتئينهاي سبك از ديواره گلومرولي عبور مي‌كنند اما بدليل فرايند بازجذب توبولي آنها نيز به مقدار ناچيز در ادرار وجود دارند. اما ميزان آنها در بيماريهايي كه بازجذب توبولي محدود مي‌شود در ادرار افزايش يافته كه به آن پروتئين اوري توبولي مي‌گويند(3و5) . گريت وهمكاران (1963) نشان دادند‌ كه اندازه ملكولي پروتئين‌هاي ادراري در پروتئين اوري توبولي نسبت به پروتئين اوري گلومرولي كوچكتر است.با بررسي آلبومين و گلوبولين در ادرار مي توان اين دو نوع آسيب را از هم تشخيص داد(6) . اسيد چرب امگا-3 شامل ايكوزاپنتانوئيك(EPA) و دوكوزاهگزانوئيك اسيد (DHA) مي باشد . تعادلي از اين مواد درامگا-3 باعث گشادي عروق و تجمع پلاكت كمتر و آثار التهابي كمتر مي شود . در اسكيموها به دليل خوردن ماهي زياد ، وجود EPA نقش محافظتي در جلوگيري از پيشرفت نارسايي مزمن كليوي (CRF) ايفا مي كند (7). اين اسيد هاي چرب با اسيد آراشيدونيك مقابله مي كنند . آراشيدونيك اسيد به عنوان پيش ساز دو نوع پروستاگلاندين (PG) ، ترومبوكسان (TXA2) (فاكتور انعقاد خون) است . سنتز PG ها ، كاهش اختلالات انعقادي خون و افزايش جريان و فشار گلومرولي را در پي دارد كه در مدل هاي حيواني تا حدود زيادي اشاره شده است (8) . مصرف امگا-3 ، ميزان ترومبوكسان در ادرار و سرم را كاهش مي دهد كه اين خود نشان دهنده مكانيزمي براي كاهش پروتئين اوري مي باشد . افزايش كراتنين سرم و كاهش فيلتراسيون گلومرولي اثرات بالقوه خطرناكي دارد. امگا-3 نقش محافظتي بر كليه ها را دارد (7و6) . دكاترينا و همكاران)2002( اثر چربي غير اشباع امگا-3 را بر روي آلبومين اوري بيماران كليوي انجام دادند كه 10 بيمار كليوي مزمن ، روزانه 3000 ميلي گرم امگا-3 دريافت كردند و در پايان مشاهده گرديد كه پروتئين اوري و آلبومين اوري در اين افراد به طور معنا داري كاهش پيداكرده است(5) . ترئور و همكاران (2009) تاثير امگا3 و Q10 بر فشار خون ، فاكتورهاي قلبي و پروتئين اوري در بيماران كليوي مزمن رابررسي كردند كه تاثير معناداري بر دفع آلبومين مشاهده نكردند(4). با اين حال تحقيقاتي كه به بررسي ارتباط بين مصرف امگا-3 بر آلبومين اوري پرداخته اند بيشتر برروي بيماران كليوي مزمن و يا تنها بامصرف امگا-3 انجام پذيرفته است و تحقيقي كه به صورت توام تاثير امگا-3 و تمرين هوازي را بر آلبومين اوري بسنجد انجام نگرفته است. حال هدف از تحقيق حاضر ، تعيين تاثيرمصرف مكمل اسيد چرب امگا-3 و فعاليت هوازي بر دفع آلبومين اوري مي باشد .