تحليلي استراتژيك بر حضور بانوان در استاديوم هاي ورزشي(مطالعه مروري)

مقدمه : ورزش با سرشتي بسيار پرنفوذ تقريبا بر همه جنبه هاي زندگي انسان اثر مي گذارد و مي تواند به شكل دادن و دائمي ساختن بسياري از ارزش هاي اجتماعي كمك كند. حضور بانوان ايراني در ورزشگاهها در طي سال هاي بعد از انقلاب و در جهت سياست هاي حكومت جمهوري اسلامي مبني بر جداسازي زن و مرد و ديدگاه هاي مراجع تقليد شيعه در اين زمينه, محدود شده است. در دو دهه اخير, اين موضوع با در خواست بانوان براي تماشاي مسابقات ورزشي خصوصا فوتبال جدي تر شد و تاكيد كنفدراسيون ورزشي آسيايي و جهاني براي پايان دادن به اين ممنوعيت ابعاد تازه تري به اين موضوع داد. براين اساس, لازم است در اين زمينه و در راستاي فراهم نمودن شرايط حضور بانوان در استاديوم ها مطالعات بيشتري صورت پذيرد. هدف از انجام اين پژوهش, بررسي عوامل موثر بر عدم حضور بانوان در استاديوم هاي ورزشي است. روش شناسي: اين پژوهش به صورت كتابخانه اي و با بررسي مقالات انجام شده در اين حيطه(5 مقاله لاتين, 10 مقاله فارسي) گردآوري شده است. نتايج : طبقه بندي نتايج تحقيقات پيشين نشان داد كه در تحليل محيطي داخلي در عامل قوت عواملي نظير حضور طيف وسيعي از هواداران زن, در عامل ضعف نيز فراهم نبودن امكانات لازم در ورزشگاهها به عنوان مهم ترين عوامل برشمرده شدند. همچنين در محيط بيروني, عامل فرصت ها به ورود منابع مالي پايدار حاصل از حضور بانوان در كنار ورود حاميان مالي ميتوان اشاره كرد و در نهايت نيز در بعد تهديدها, فرهنگ سازي در جامعه و تغيير نگاه مراجع نسبت به وجود اين محدوديت به عنوان, عوامل مهم عدم حضور بانوان در استاديوم هاي ورزشي است. بحث و نتيجه گيري : با توجه به نتايج به دست آمده اين پژوهش راهكارهاي كاربردي كه قابليت اجرا داشته باشند را از جمله تدوين برنامه بلند مدت براي تجهيز استاديوم ها ,استفاده از مشاورين جامعه شناس جهت فراهم نمودن زمينه فرهنگي بانوان در استاديوم ها ,طراحي سيستم تخصصي براي كنترل فضاي امنيت استاديوم ها را پيش بيني و پيشنهاد مي كند.