بررسي اثر يك دوره تمرينات تركيبي هوازي عمقي(Core) - كششي - ائروبيك، بر روي يك خانم پنجاه ساله مبتلا به آسم

هدف و سابقه : هدف از تحقيق حاضر، بررسي اثر يك دوره 18 ماهه از تمرينات هوازي(عمقي-كششي) و ائروبيك همراه با تنفس عميق، بر روي يك خانم مبتلا به بيماري آسم مي‌باشد. بيماري آسم يكي از بيماري‌هاي ريوي است كه در سنين مختلف مي‌تواند ايجاد شود، بخوص اگر در سنين بالا رخ دهد، زندگي فرد را تحت تاثير قرار مي‌دهد كه يك زندگي ناسالمي متعاقب آن خواهد بود. روش درمان به دو طريق دارو درماني و تمرينات ورزشي مي‌باشد كه در اين بيماري بعلت تنگ و باريك شدن مجاري تنفسي همراه با ترشحات زياد مخاطي، به طوري كه هواي بازدمي به سختي از اين مجاري خارج شده و التهاب مجاري، باعث عدم تهويه‌ي كافي شده و فرد را دچار مخاطره مي‌كند. در حملات آسمي(Asthma attack) عضلات دور مسير جريان هوا سفت شده و باعث باريك شدن اين مسير مي‌شود، در نتيجه هواي كمتري در مسيرهاي هوايي جريان پيدا مي‌كند و بيمار دچار تشنگي هوا مي‌شود. در شرايط حاد و شديد حملات آسمي، ممكن است منجر به به فوت بيمار گردد. در اين تحقيق كه به صورت موردي انجام شده است، قبل از شروع تمرينات، در اسپيرومتري انجام شده بيمار، علاثم كلينيكي به اين صورت بود: FVC=2.57 FEV1=2.15 FEV1/FVC = 83/66 بعد از 18 ماه و انجام ورزش هفته اي سه مرتبه به مدت يك ساعت و نيم با ورزش تركيبي عمقي - كششي -هوازي، علاثم در فرد مبتلا رو به بهبود گذاشته و خس خس سينه كمتر شده، احساس تنگي نفس به ميزان بالاي پنجاه درصد كمتر شده است و احساس راحتي در تنفس دارد و در اسپيرومتري بعد از 18 ماه علائم كلينيكي به اين صورت مي‌باشد: FVC = 2.23 FEV1 = 1.88 FEV1/FVC = 84/30 طبق اذعان پزشك معالج وي تمام ظرفيت‌هاي ريوي حدود20% افزايش يافته است. نتيجه مي‌گيريم كه اين الگوي تمريني كه ارائه شد، موفقيت آميز بوده است و توانسته است كه ظرفيت‌هاي هوازي را بهبود بخشد، توصيه مي‌كنم كه اين برنامه تمريني را در يك گروه بزرگتر اجرا كنيم و با يك گروه كنترل مقايسه كنيم تا اثر بخشي آنها به اثبات برسد.