بررسي مقابله با حمله سولفاتي داخلي به بتن

در دو دهه اخير پديده حمله سولفاتي داخلي به بتن به طور گسترده اي مورد توجه قرار گرفته و در اين زمينه مطالعات فراواني انجام شده است ولي عليرغم تمامي اين تلاش ها، تاكنون در استانداردها يا آيين نامه هاي معتبر بين المللي حدود مجازي براي كنترل آن تعيين نشده است. اين پديده كه از آن به تشكيل اترينگايت ثانويه (DEF) نيز نام برده مي شود در مناطق گرمسير و نفت خيز مانند مناطق جنوب و غربي ايران به شدت محتمل است. بنابراين به سبب وجود پتانسيل بالاي اقليمي اين مناطق جهت بروز اين پديده و همچنين وقوع طرح ويژه گرمسيري در اين ناحيه از كشور(استان كرمانشاه و ايلام) براي مطالعات تكنولوژي بتن اين طرح، برنامه ريزي گسترده اي صورت پذيرفت كه مقاله حاضر نتيجه اين بررسي مي باشد. در اين تحقيق پس از شناسايي اين پديده و مكانيسم آسيب به بتن، عوامل مؤثر در بروز اين پديده دماي بالاي هوا، مقدار فراوان سولفات در مخلوط بتن، درصد بالاي C3A در سيمان مصرفي، نفوذپذيري بالاي بتن و همچنين تماس آب با بتن، معرفي مي گردد. به اين ترتيب جهت كنترل انبساطهاي ناشي از اين حمله، راهكارهايي كه منجر به نتيجه مطلوب مي شوند، ارائه مي گردد. اين راهكارها عبارتند از كاهش دماي بتن و مقدار سولفات موجود در مخلوط بتن و همچنين جايگزين نمودن بخشي از سيمان در طرح اختلاط با مواد افزودني معدني كه حاوي مقادير معيني Al2O3 است.