بهبودبخشي بتن خودتراكم لاستيكي با بهره‎گيري از پنترون

گسترش روزافزون صنعت خودرو‎سازي سبب توليد لاستيك‎هاي مستهلك و مستعمل كه يكي از آلاينده‎هاي محيط زيست هستند، شده است. انباركردن اين لاستيك‎ها مشكلات بهداشتي، زيست‎محيطي و اقتصادي را از طريق آلودگي هوا، آب و خاك سبب مي‎شود. همچنين سوزاندن آن‎ها باعث انتشار گازهاي گلخانه‎اي نظير دي‎اكسيد‎كربن مي‎شود. يكي از راهكارهاي موثر در حذف اين مصالح از چرخه محيط‎زيست، استفاده مجدد از آن‎ها به عنوان جايگزيني براي سنگدانه‎هاي طبيعي در بتن مي‎باشد. براساس پژوهش‎هاي انجام شده توسط محققين، استفاده از لاستيك مستهلك در ساخت بتن باعث بهبود برخي از خواص مكانيكي و ديناميكي بتن از قبيل جذب انرژي، تغيير‎شكل، مقاومت در برابر ترك‎خوردگي و وزن مخصوص بتن مي‎شود. در اين تحقيق سعي بر اين است كه خواص بتن خودتراكم حاوي ذرات لاستيك را به كمك مواد نفوذگر داراي خاصيت كريستال‎سازي (پنترون) بهبود بخشيم. به اين منظور دو آزمونه مورد بررسي قرار گرفت. آزمايش‎هايي از قبيل عمق نفوذ آب تحت فشار، جذب آب، اسلامپ فلو، قيف V، جعبهL ، مقاومت فشاري، سايش و مقاومت در برابر يخبندان و آب‎شدگي در مجاورت نمك يخ‎زدا انجام شد. بطور كلي با بهره‎گيري از پنترون مقاومت فشاري، مقاومت دربرابر نفوذپذيري و كارايي افزايش يافت.