تأثير يك جلسه فعاليت در دو زمان صبح و عصر بر غلظت ايمونوگلوبين A، كورتيزول، چربي و ليپوپروتئين هاي سرمي مردان داراي اضافه وزن

ريتم شبانه روزي مي تواند بر پاسخ ايمونولوژيكي و هورموني به ورزش تاثير گذار باشد. هدف از تحقيق حاضر، مقايسه تأثير ورزش در صبح و عصر بر غلظت ايمونوگلوبين A، كورتيزول، چربي و ليپوپروتئين هاي سرم مردان داراي اضافه وزن بود. 15 مرد داراي اضافه وزن (شاخص توده بدني 25 و بيشتر اما كمتر از 30) در دو جلسه فعاليت بدني يكسان در ساعت هاي 8 صبح و 8 عصر به مدت 60 دقيقه در محدوده 90-70 درصد ضربان قلب ذخيره اي شركت كردند. قبل و بعد از ورزش خون گيري انجام شد و براي هر نمونه غلظت ايمونوگلوبين A، كورتيزول، چربي و ليپوپروتئين هاي سرم اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون t استيودنت ويژه گروه هاي وابسته و همبستگي پيرسون تجزيه و تحليل شدند. غلظت كورتيزول سرم هم در قبل از فعاليت و هم در بعد از فعاليت به طور معنادار در صبح بيشتر بود (به ترتيب P=0.001 و P=0.004). بين غلظت ايمونوگلوبولين A سرم صبح و عصر در زمان قبل از فعاليت تفاوت معنادار مشاهده نشد (P=0.89) اما ايمونوگلوبولين A سرم بعد از فعاليت در عصر به طور معنادار بيشتر از بعد از فعاليت در صبح بود (P=0.002). كلسترول سرم بعد از فعاليت در عصر به طور معنادار كمتر از بعد از فعاليت در صبح بود (P=0.005)، HDL سرم در صبح به طور معنادار بيشتر از عصر بود (به ترتيب P=0.006 و P=0.007 براي قبل و بعد از فعاليت)، VLDL سرم در عصر به طور معنادار بيشتر از صبح بود (به ترتيب P=0.001 و P=0.003 براي قبل و بعد از فعاليت) و TG سرم در عصر به طور معنادار بيشتر از صبح بود (به ترتيب P=0.001 و P=0.009 براي قبل و بعد از فعاليت). ريتم شبانه روزي بر برخي از متغيرها تاثيرگذار بود، به طوريكه فعاليت در صبح، موجب افزايش معنادار غلظت كورتيزول سرمي مردان داراي اضافه وزن شد. مي توان نتيجه گرفت كه پاسخ كورتيزول به فعاليت بدني، سريعتر از پاسخ ايمونوگلوبين A مي باشد.