تبيين دلبستگي شغلي بر اساس هويت بخشي سازماني و امنيت شغلي كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان مازندران

هدف اصلي اين تحقيق تبيين دلبستگي شغلي بر اساس هويت بخشي سازماني و امنيت شغلي در ادارات ورزش و جوانان استان مازندران بود. روش تحقيق در اين مطالعه توصيفي از نوع همبستگي بود و جامعه آماري از ميان 200 نفر از كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان مازندران به كمك جدول مورگان 127 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده ها، سه پرسشنامه معتبر سنجش امنيت شغلي نيسي و همكاران (1986) با پايايي 943/ 0 و هويت بخشي سازماني چني(1983) با پايايي 869/ 0 و دلبستگي شغلي دواردز و كيل پاتريك (1984) با پايايي 901/ 0 بود. روش تجزيه و تحليل داده ها، با استفاده از آمار توصيفي و آمار استنباطي به كمك نرم افزار SPSS بود. يافته تحقيقي حاكي از اين بود كه بين امنيت شغلي و هويت بخشي سازمان با دلبستگي شغلي كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان مازندران رابطه معنادار و مثبتي وجود داشت. بين مولفه هاي امنيت شغلي(تمركز بر شغل، جابجايي كمتر در شغل، انتخاب شغل مناسب، رضايت شغلي، رضايت اقتصادي، عاطفي بودن محيط كار، احساس آرامش در كار، وابستگي به سازمان و دفاع ازسازمان) و دلبستگي شغلي رابطه مثبت و معناداري وجود داشت همچنين بين مولفه هاي هويت بخشي سازمان(عضويت، وفاداري و شباهت) و دلبستگي شغلي كاركنان رابطه مثبت و معناداري وجود داشت. امنيت شغلي نيز پيش بين كننده مناسبي براي دلبستگي شغلي بود. نتايج تحقيق نشان داد بين امنيت شغلي و هويت بخشي سازمان با دلبستگي شغلي كاركنان رابطه معنادار و مثبتي وجود داشت به عبارتي با بهبود و تقويت امنيت شغلي و بهبود هويت بخشي سازمان مي توان دلبستگي شغلي را نيز ارتقاء بخشد.