ارزيابي آزمايشگاهي استفاده از نخاله هاي ساختماني و شيشه بازيافتي جهت توليد بتن سبك الياف دار

امروزه با گسترش روز افزون ساخت و سازها در صنعت ساختمان، شاهد تخريب ساختمان هاي موجود در كشور و برداشت بي رويه معادن خدادادي هستيم كه اين موضوع باعث تخريب ناخواسته محيط زيست خواهد شد. در حالي كه الزامات توسعه پايدار در هر كشوري زمينه استفاده از نخاله هاي ساختماني و ساير دور ريزهاي آن مانند شيشه را در ساخت مصالح جديد مانند بتن ضروري مي سازد. از طرفي قرارگيري كشور ايران در كمربند زلزله و بكارگيري سازه هاي مقاوم در برابر زلزله با وزن كم، شكل پذيري و مقاومت بالا همواره مورد توجه بوده است. در اين تحقيق سعي شده است از بتن سبك الياف دار كه از دانه هاي سبكدانه ليكا، نخاله هاي ساختماني و شيشه بازيافتي به عنوان فاز سنگدانه و از سيمان، مواد افزودني و آب به همراه الياف پلي پروپيلن كه نوعي پليمر مصنوعي هيدروكربني است با درصدهاي مختلف جهت حفظ انسجام و جلوگيري از گسيختگي ترد بتن، به عنوان فاز ملات استفاده شد. كه اين موضوع توسط محققان زيادي از جمله داو و هانات[4-5-6] به اثبات رسيده است در اين زمينه طرح اختلاط هاي مختلفي بر اساس آيين نامه BS جهت توليد بتن سبك الياف دار با مصالح تشكيل دهنده ارائه شده است. كه در بهينه ترين شيشه(40گرم)،سيمان(1285گرم)،آب(471گرم)،الياف پلي پروپيلن تك رشته اي نازك(20گرم)، ميكروسيليس(60 گرم)،روان ساز (از نوع HE200فوق روان كننده زود سخت كننده(شركت ناميكاران) 30 )، نتايج بدست آمده نشان داد ، ميانگين نمونه ها در سن 7 روز داراي وزن مخصوص 1770 و مقاومت فشاري 5/ 28 مگاپاسكال مي باشد.