شماره ركورد كنفرانس :
4355
عنوان مقاله :
اثر يك دوره بازي بومي و محلي بر خودپنداره جسماني دانش آموزان
پديدآورندگان :
دانا امير amirdana@iaut.ac.ir استادريار گروه تربيت بدني، واحد تبريز، دانشگاه آزاد اسلامي، تبريز، ايران , سبزي اميرحمزه amirdana@iaut.ac.ir استاديار، گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه پيام نور، صندق پستي 3697-19395 تهران، ايران
كليدواژه :
بازي بومي و محلي , خودپنداره جسماني , دانش آموز , رشد عاطفي
عنوان كنفرانس :
اولين كنفرانس ملي علوم ورزش و يافته هاي كاربردي
چكيده فارسي :
: رشد و هماهنگي عصبي– عضلاني و ادراكي– شناختي كودك، مرهون بازي‌هايي است كه از بازتاب‌هاي اوليه و با تكرار و تمرين ادامه يافته و به فرآيند‌هاي پيچيده‌تري تكامل يافته است. بازي‌هاي بومي و محلي با تحريك قشر حسي– حركتي، ارتباط‌هاي بسياري بين منطقه‌ي ليمبيك و بخش‌هاي بينايي، شنوايي و گفتاري برقرار مي‌نمايند و تكرار و تداوم چنين برانگيختگي‌هايي، با ايجاد يادگيري‌هاي جديد، اثرگذاري متقابل مغز و دستگاه عصبي، كميت و كيفيت پاسخ‌دهي رفتاري و بهبودبخشي به مغز و دستگاه عصبي را ميسر مي‌سازد. خودپنداره جسماني به چگونگي نگريستن فرد به خود بدون داشتن قضاوت شخصي يا هرگونه مقايسه زودگذر با افراد ديگر گفته مي شود. در اين پژوهش از بازي‌هاي بومي و محلي نظير هفت‌سنگ، خروس جنگي، پرو و دال‌پران بر خودپنداره جسماني دانش آموزان مورد بررسي قرار گرفته شده است. اين بازي‌ها با تأثير مستقيم بر تقويت عضلات دست، كتف، كمر، پا و تقويت جنبه‌هاي رواني- اداركي از قبيل حس خودباوري، نگرش مثبت، تمركز، احساس مسئوليت‌پذيري و رعايت قوانين و مقررات بازي ممكن است بر خودپنداره جسماني تاثير مثبتي داشته باشد.
