تاثير كاهش ارتفاع تير و مقاومت بتن بر رفتار چرخه ايي اتصالات تير-ستون بتن آرمه

اتصالات تير-ستون بتن آرمه نقاط حساس و كليدي قاب هاي خمشي بتن آرمه هستند كه نقش انتقال بارهاي ثقلي و جانبي را از تير به ستون بر عهده داشته و در صورت آسيب ديدن در برابر بارهاي زلزله موجب تخريب اعضاء و حتي تخريب كلي سازه مي شود. اين مقاله به بررسي تاثير كاهش ارتفاع تير و مقاومت بتن اتصالات تير-ستون بتن آرمه بر رفتار چرخه ايي آن در برابر بارهاي رفت و برگشتي مي پردازد. در اين راستا دو اتصال تير-ستون بتن آرمه T- شكل خارجي با مقياس 2 /1، اتصال مرجع با ارتفاع تير و مقاومت بتن استاندارد و نمونه اتصال معيوب با ارتفاع تير كاهش يافته و بتن ضعيف كم مقاومت، ساخته شده و تحت آزمايش بارگذاري رفت و برگشتي در نوك تير خود قرار گرفتند. نتايج و مشاهدات آزمايشگاهي نشان دادند كاهش همزمان 25% ارتفاع تير اتصال و كاهش 45% مقاومت بتن، موجب كاهش شديد 45 درصدي سختي متوسط اتصال و افزايش جابجايي نوك تير اتصال مي شود و به ازاي يك نيروي معين وارده بر نوك تير، آسيب هاي بتن ناحيه چشمه اتصال تحت بارگذاري چرخه ايي در اتصال بتن آرمه معيوب نسبت به اتصال استاندارد به شدت افزايش مي يابد. همچنين نتايج آزمايشگاهي حاكي از آن است كه حداكثر ظرفيت باربري و جذب انرژي اتصال بتن آرمه معيوب نسبت به اتصال بتن آرمه مرجع به ترتيب حدود 30 و 67 درصد كاهش مي يابند.