بررسي و مقايسه اثر روشهاي مختلف كاهش لنگي برش در سيستم هاي لوله اي

در سيستمهاي لوله اي، ستون هايي كه قاب محيطي را تشكيل مي دهد در مقابل بارهاي جانبي مانند يك تير طره اي تغيير شكل مي دهند، رفتار واقعي قاب محيطي درجايي ما بين طره اي خالص و قاب خالص قرار دارد، اضلاعي از لوله كه موازي امتداد نيروهاي جانبي مي باشند، با توجه به انعطاف پذيري تيرها تمايل دارند، كه مانند قاب هاي صلب چند دهانه و مستقل عمل كنند، اين انعطاف پذيري باعث مي شود كه در قاب تغيير شكل هاي ناشي از برش ايجاد شود كه به نام «لنگي برشي» خوانده مي شود. تغيير شكل برشي در روي عمل قاب محيطي منجر به توزيع غير خطي فشار در يك سمت و كشش در سمت مقابل در امتداد پوش ستونها مي گردد، ستونهايي كه در گوشه هاي ساختمان قرار دارند مجبور مي باشند كه سهم بيشتري از بار را نسبت به ستونهاي ما بين آنها تحمل كنند. به علاوه تغيير شكل كل ساختمان ديگر شباهت به تغيير شكل تير طره اي نخواهد داشت. زيرا تغيير شكل حالت برشي اهميت بيشتري پيدا خواهد كرد. در اين مقاله براي بررسي اين موضوع سازه هاي بتني بلند با تعداد طبقات مختلف در نرم افزار SAP مدلسازي شده و تحت تحليل ديناميكي تاريخچه زماني قرارگرفتند. براي كاهش مقدار لنگي برش در ستونهاي پيراموني از روشهاي افزايش ابعاد تيرها، ابعاد ستونها، مهاربند بزرگ مقياس در مدلها مورد بررسي قرار گرفتند. با بررسي نتايج مشاهده مي شود كه استفاده از مهاربند بزرگ مقياس در سيستم لوله اي نسبت به ساير روشها لنگي برشي را بصورت قابل توجهي كاهش داده و توزيع برش طبقه ما بين ستونهاي گوشه و مياني را يكنواخت مي نمايد.