بررسي تاثير دانه بندي سنگدانه هاي معادن مختلف استان البرز برخصوصيات مكانيكي بتن خود تراكم

در سالهاي اخير بتن خودتراكم كاربرد گسترده اي در سازه هاي بتني مسلح با شرايط قالب بندي سخت پيدا كرده است. براي چنين كاربردهايي، بتن تازه بايستي از قابليت جريان و چسبندگي بالايي براي جلوگيري از انواع جداشدگي برخوردار باشد سنگدانه ها مي توانند در خواص مورد نياز بتن خودتراكم به نحو موثري تاثير بگذارند. يكي از مهمترين عوامل موثر در كيفيت بتن خود تراكم، نوع دانه بندي و جنس مصالح سنگي آن مي باشد كه بايد در هر منطقه اي با توجه به شرايط منطقه مورد شناسايي قرار گيرد. اندازه و شكل مصالح سنگي و نسبت سنگدانه هاي درشت به ريزدانه ها به طور مستقيم بر قابليت جريان و عبور كنندگي بتن خودتراكم اثر ميگذارد به طوري كه دانه هاي كوچكتر و كروي تر باعث كاهش احتمال قفل شدگي و افزايش قابليت جريان مي شوند. از سوي ديگر نقش يكپارچگي و توزيع خوب ريزدانه ها در دانه بندي را نبايد فراموش كرد به گونه اي كه در روش هاي طراحي اختلاط از ماسه هاي تركيبي براي ايجاد يك منحني مناسب استفاده شود. دراين مطالعه سعي شده خصوصيات ده معدن شن و ماسه استان البرز به دقت مورد سنجش و ارزيابي قرارگيرد تا شناخت بهتري نسبت به منابع سنگي استان حاصل گردد. دراين مطالعه ده طرح اختلاط با مصالح معادن مختلف با نسبت آب به سيمان ثابت 0.35 و با عيار سيمان 425 كيلوگرم مورد مقايسه قرارگرفتند. نتايج بدست آمده درزمينه بررسي خصوصيات مكانيكي بتن خود تراكم، كه خود شامل بررسي نتايج حاصل ازآزمايش هاي مقاومت فشاري، مقاومت كششي (شكافت)، مقاومت خمشي با ساخت نمونه هاي مكعبي ، استوانه اي و منشوري پرداخته مي شود و نقاط ضعف و قوت هر يك از سنگدانه هاي معادن مختلف مورد بررسي قرار گرفت. نتايج به دست آمده حاكي از اين بود كه با گردگوشه تر شدن ريزدانه و شكسته تر شدن درشت دانه خصوصيات مكانيكي بتن بهبود مي يابد.