بررسي تاثير الياف تركيبي بر ميزان جذب انرژي بتن

بتن به ذات خود ماده اي ترد و شكننده مي باشد كه همواره از سنين ابتدايي و در طول خدمت پذيري مستعد ترك خوردگي مي باشد. ترك ها اغلب سازه اي و يا غير سازه اي مي باشند. از يكپارچگي ريز ترك ، ترك هاي بزرگتر حاصل مي شوند. ايجاد ترك هاي اوليه و مخصوصا ثانويه باعث ضعف در پارامترها و خواص مهندسي بتن مي گردد، كه باعث بروز اختلاف و تغيير خواص بتن اجرا شده در مقايسه با بتن طراحي شده مي شود. جلوگيري از تشكيل ريز ترك ها، ممانعت از بهم پيوستگي آنها و گسترش ترك ها همواره مورد توجه مهندسين بوده است، بطوري كه اخيرا با استفاده بكارگيري الياف هاي با طول هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفته اند و نتايج آنها مستند مي باشد. اما از آنجا كه خواص و مشخصات ذاتي هر نوع از الياف مختلف متفاوت مي باشد، در اين تحقيق سعي بر آن شد با بكارگيري انواع مختلف الياف و با طول هاي متفاوت به بررسي ميكروسكوپي مكانيسم تشكيل ترك ها و عملكرد الياف در جلوگيري از تشكيل ترك و بعد از رخداد ترك، به بهينه يابي مقدار استفاده هر يك از الياف ها در بتن خودتراكم پرداختيم. در اين تحقيق با بكارگيري 92 طرح اختلاط كه حاوي الياف با طول هاي يكسان، الياف با طول هاي متفاوت و الياف با نوع و طول متفاوت به بررسي تاثير استفاده از الياف تركيبي با طول هاي متفاوت پرداختيم. نتايج حاكي از آن است كه استفاده از الياف تركيبي با طول هاي متفاوت عملكرد بهتري در افزايش پارامترها و خواص مهندسي بتن و مخصوصا افزايش ميرايي ذاتي (جذب انرژي) بتن مي گردد.