بررسي اثر پلي فنول گياهي وگونين بر حساسيت پرتوي رده سلولي سرطان سينه MCF-7

مقدمه: پلي فنول هاي گياهي به دليل فعال كردن مسيرهاي مرگ سلولي و مهار مسيرهاي مقاومت پرتويي ممكن است منجر به حساس كردن سلول هاي سرطاني در پرتو درماني شوند. وگونين تركيبي فلاونوئيدي از گياه اسكوتلاريا است كه در طب سنتي چين و ژاپن استفاده مي شود. هدف از تحقيق ما بررسي اثر وگونين بر حساسيت رده سلولي سرطان سينه MCF-7 نسبت به پرتودرماني مي باشد. روش ها: آزمون MTT براي سنجش سميت سلول ها نسبت به وگونين مورد استفاده قرار گرفت. به منظور تعيين نحوه اثر دارو بر سلول ها، آزمون آزمون شمارش سلولي با رنگ تريپان بلو و آزمون سنجش آپاپتوز با رنگهاي اتيديوم برومايد/ آكريدين اورنج در غلظت هاي مختلف دارو انجام شدند. ميزان حساسيت سلول هاي سرطاني به وگونين، پرتو، و وگونين و پرتو به وسيله آزمون كلني زايي مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج: با توجه به منحني رشد سلول ها، روز دوم براي تيمار انتخاب شد و سلولها به مدت 24، 48 و 72 ساعت با غلظتهاي 0 تا 100 ميكرومولار ووگونين تيمار شدند. براي تيمار سه روزه سلول ها، IC50 برابر 50 ميكرومولار بدست آمد، با افزايش غلظت ووگونين تعداد سلول ها كاهش و ميزان آپاپتوز افزايش يافت. داده هاي حاصل از آزمون كلني زايي نشان داد كه پيش تيمار اين رده سلولي با وگونين هيچ گونه تأثيري بر توانايي كلني زايي آن ها ندارد و همچنين درمان تركيبي وگونين و پرتو نشان دهنده فقدان اثر وگونين بر حساسيت پرتويي اين رده سلولي مي باشد. بحث: وجود جهش در ژن PIK3CA و فعاليت بالاي مسير Akt در رده سلولي MCF-7 ممكن است عامل عدم تأثير وگونين بر مرگ توليدمثلي اين رده سلولي باشد.